yoxsa?
-Yox ay ana, ne dalaşmaq? Sadece niye evden
zeng elememisen deye soruşdum da, ne var ki,
burada? Dayan, indi yığıram.-deye heç ne
olmamıştek davransa da Sevinc telefonu
könülsüz halda götürüb yeniden Yusife zeng
eledi. Ele gözlediyi kimi de Yusif zengi açmadı.
Anasına baxaraq-Yeqin eşitmir.-dedi.
-Onda WhatsAppına yaz.
-Oxumayacaq.
-Ne?
-Yeni, zengi eşitmeyen, mesajı nece görüb
oxusun?
-Hee. Daha keçib, men gerek atana deyim,
Valehi yığsın.Ne ise, sen de özünü bu qeder
helak eleme. Arada bir defter-kitabı bir kenara
at, çöle-bayıra çıx, başını bir havaya çıxar.
-Yaxşı, ana, yaxşı.-deyerken bele Sevicin
üzünde esebi bir ifade var idi. Sanki anasının
çıxmağını isteyirdi.
Xaver xala daha heç ne demeyib otaqdan çıxdı.
Sevinc ise eyni esebi ifade ile telefonuna baxır,
Yusifin qarasına deyinirdi.
Otuz dekabr, seher saat 07:09. Pilleleri enib
Sevincgilin qapısına yaxınlaşan Yusif elini
çekine-çekine zenge apardı. Gözlediyi Sevinc
olsa da qapını Xaver xala açmışdı.
-Sabahınız xeyir, Xaver xala. Sevinc hazırdır?-
Yusif onunla salamlaşıb maraqla içeri boylandı.
-Sabahın xeyir, oğlum. Demek olar ki, hazırdır.
Sen ne yaxşı geldin? Sevinc deyirdi axı işi çıxıb,
gelmeyecek.
-Hee...çıxmışdı, amma sonra texire düşdü.-
evvel duruxsa da Yusif sonra özünü veziyyetden
çıxarmağı bacardı.
Bu vaxt Sevinc bir elinde çanta, digerinde kitab
otağın qapısında göründü. Üzünde çaşqın bir
ifade Yusife baxırdı.
-Sabahın xeyir. Hele hazır deyilsen?-onun
teeccübünün sebebini başa düşse de Yusif özünü
heç ne olmamıştek aparırdı.
-Ha..hazıram...bes senin işin çıxmamışdı?-
Sevinc ona göz-qaş eleyerek soruşdu.
-Çıxmışdı, amma texire saldım. Senden artıq
deyil ki. Biraz celd ol, probkaya düşeceyik.
-Çıxıram,-Sevinc kitabını çantasına
yerleşdirib,-paltomu götürüb gelirem.-deye
otağa qayıtdı.
-Men aşağıda gözleyirem.-Yusif yüksek sesle
onun arxasınca seslenib sonra üzünü Xaver
xalaya tutdu.-Xaver xala, helelik.-deyib
pilleleri enmeye

<< 1 ... 380 381 [382] 383 384 ... 410 >>