başladı.
-Helelik, oğlum. Sen get, men indi onu
gönderirem.
Yusif sağollaşıb pillekenleri düşmeye davam
eledi. Blokun ağzına çatıb başını çğle çıxardı.
Uğultulu külek, bozarmış göy üzü insanda qeribe
bir vahime oyadırdı. Bir gözü çölde, bir qulağı
blokda daha iki-üç deqiqe de Sevinci gözlemeli
oldu. Pillekenlerden yaxınlaşan ayaq sesleri
gelenin Sevinc olduğunu deyirdi. Bayaqdan onu
gözlese de Yusif indi elleri cibinde, üzü bloka
dayanmışdı. Yalnız Sevinc onun beraberliyine
çatanda ona baxıb:
-Gedek?-deye soruşdu.
-Gelmeseydin de olardı. Men onsuz da anama
“işi çıxıb” demişdim. Yeni,rol oynamağa ehtiyac
yox idi.
-Rol? Men rol oynayıram?
-He, evdekiler bilmesin deye küsülü ola-ola
neçe gündür onların qabağında rol oynamırıq?
-Men rol oynamıram. Menim sene olan hirsim ele
hemin axşam ötüb-keçdi. Oynayan sensen.
-Günah yene menim boynuma qaldı, he? Evvel
zeng eleyib onsuz da korlanan eseblerimi pozub-
acılayırsan, sonra özün inciyib telefonu
söndürürsen, sonra ne zenge açırsan, ne
WhatAppa cavab verirsen, axırda da men
küsmemişdim ki, oynayan sensen deyirsen.-
Sevinc danışa-danışa özünden ixtiyarsız
ağlamsınır, sesini qaldırırdı.
-Şşş, suss, qonşuları oyatdın. Ne olub sene?
yaman deyme-düşer olmusan.
-Men deyme-düşer olmamışam e, sadece daha
heç bir sözüm senin boğazından keçmir. Sen
meni evvelki kimi sevmirsen.
-Düz deyirsen...-Yusif uzun-uzun ve kinaye ile
onun gözlerine baxdı,-evvelki kimi sevmirem.
Çünki evvelkinden de çox sevirem. Her gün biraz
daha çox sevirem, daha çox bağlanıram. Sen ise
bunları görmezden gelirsen. Bunu deyince meni
öldürseydin yaxşı idi.
Yusifin incimiş halda dediyi bu sözden sonra
Sevinc peşman üz ifadesi alıb gözlerini qaçırdı.
Belece araya üç-beş saniyelik sükut çökdü.
Sonra Sevinc gözlerini qaldırıb sakit ses tonu ile:
-Bağışla.-deye ona baxdı.-axır vaxtlar
eseblerim çox pozulub, seni çox incidirem. Hele
sen mene dözürsen, böyük şeydir.
-Sevgilim,-Yusif bir-iki addım ona sarı gelib
üzünü

<< 1 ... 381 382 [383] 384 385 ... 410 >>