ellerinin arasına alaraq sevgi dolu
tebessümle gözlerine baxdı,-dözmek nedir, men
bir ömr boyu sene mecburam.bes biz bir-
birimizin nazına dözmesek, küsüb-barışmasaq
sevgimizin ne lezzeti, ne menası qalar?
-Sen ne yaxşı geldin? Bu boyda yolu tek, sensiz
getmek gözüme durmuşdu. Ele bilirdim,
dünyanın o başına gedecem.-Sevinc danışa--
danışa başını onun sinesine sıxıb gözlerini
yumdu.
-Men hansı imtahanında seni tek qoymuşam.
Eyni güne düşen imtahanlarımızı sayamasaq.
Heç men sevgilimin imtahana tek, boynu buruq
getmesine razı olaram? Gedek, dost?-Yusif onu
özünden aralayıb elini uzadıb elinden tutdu.
- Dost?-Sevinc içden gülümseyerek ona baxdı.-
Biz ne vaxtdır bir-birimize “dost” demirik?
Gedek, dost.
Belece onlar yeniden barışıb ele-ele blokdan
çıxdılar.
Telefonun sesine diksinib yuxudan oyansa da
Mehdi gözlerini açmadan elini uzadıb
çarpayısının altında onu axtarmağa başladı.
Artıq iki gün idi ki,xestexanadan eve
buraxılmışdı. Başqa şeyler kimi evini de
xatırlamadığı üçün bura ona yad, sıxıcı
gelirdi.Diger terefedn içinde olduğu veziyyet de
onu çox incidirdi. Heç neyi xatırlamaması bir
yana, üstelik ailesini saldığı maddi ve menevi
çetinlik onu lap çıxılmaz veziyyetde qoymuşdu.
Tez bir zamanda sağalıb iş tapmaq isteyirdi.
Nehayet ki bayaqdan eli ile gezdiyi telefonu
tapıb götürdü. Bu telefon zengine oxşamırdı,
ona göre de gözlerini açıb ne olduğunu
aydınlaşdırmaq istedi. Lakin gözünü açması ile
yerinden dik atılması bir oldu. Telefondakı
doğum günü xatırlatması idi ve ekranda “Inci
21” yazılmışdı.
-Bbu...bu nedir?!-gözlerini bereldib çaşqın
şekilde telefona baxırdı.-Yene İnci?! İnci, sen
kimsen axı?! Niye her defe qabağıma çıxırsan,
amma men seni xatırlamıram?!-esebinden
ağlamsınaraq dişlerini bir-birine, barmağını ise
“no” düymesine sıxdı. Sonra sönen telefonu
çarpayıya atıb her iki eli ile başını tutaraq öz-
özüne danışmağa başladı.-Men kimem, kimem
axı? Niye heç ne yadıma düşmür?! Allahım, niye
meni öldürmedin?

<< 1 ... 382 383 [384] 385 386 ... 410 >>