mehellenin
başına çatanda Sevilin sol elini üzüne tutub
başını aşağı eydiyini görcek telaşlandı.-
Sevgilim, ne olub?
-Heeç, heç ne.-tez özünü ele alıb heç ne
olamamıştek davranmağa çalışsa da dolan
gözleri Sevili ele verirdi.
-Sevil, olmadı ki.-İsmayıl maşını saxlayıb
narazı şekilde üzünü ona tutdu.-Sen axı mene
söz vermişdin. "Güclü olacam,
ağlamayacam."demişdin. Amma heç evden
çıxmamışıq, ağlayırsan.
-Men anamı itirmişem e, İsmayıl, nece
ağlamayım? Bir de ki gücüm ancaq göz
yaşlarıma çatır. Bu da olmasa, menim üreyim
partlayar, ölerem. Sen bunu isteyirsen?
-Heyy, suss!-İsmayılk tekide başını bulayaraq
barmağını onun dodaqlarına apardı.-Bir de
bele şey eşitmeyim. Men seni sevdiyim, seni
fikirleşdiyim üçün deyirem. Özünü çox salma,
güclü olmağı bacar. Güclü ol ki, ananın da ruhu
şad olsun.Söz verirsen?
-Söz verirem.-Sevil kederli gözlerle gülümseyib
başını yelledi.
-Seni sevirem.
-Men de.
Sevgi dolu tebessümle bir-birilerinin gözlerine
baxırdılar ki, bu vaxt arxadan gelen siqnal
sesine diksinib arxaya döndüler. İsmayıl maşını
yolun ortasında saxladığından arxadan gelen
maşın tekidle siqnal vermekde idi.
-Vay, vay, yolu kesmişik ki.-İsmayıl telaş dolu
tebessümle tez elini sükana aparıb maşını işe
saldı ve süretle oradan uzaqlaşdılar.İnci öz otağında, çarpayısında ayaqlarını
altına yığmış veziyyetde oturmuş, qarşısındakı
iri şekil qutusundan götürdüyü bir şekle baxıb
danışırdı.
-Sene ele nifret eleyirem ki. Allah keçsin
günahımdan, amma men sene rehmet yox, ancaq
lenet oxuyuram. Sen menim ailemi dağıtdın,
atamı, anamı bedbext eledin, bizi gözüyaşlı
qoydun. Orada nece rahat yatırsan, başım
çıxmır. Amma ders orasındadır ki, sen tekce
özünü yox, meni de günaha batırırsan. Sayende
o qeder sevgisiz, qeddar böyüdüm ki, mene sevgi
ile yaxınlaşan günahsız, saf biri mene göre
canından, sağlamlığından oldu. Sen canını
aldın, qaçdın, orada cezanı almısan,
almamısan, bilmirem, amma men...bes men
neyleyim, he?! Bu ezabla, bu

<< 1 ... 385 386 [387] 388 389 ... 410 >>