çox
sıxırdı. Özünü formatlanıb yeni
proqramlaryazılmış komputer kimi hiss eleyirdi.
Belece narazı üz ifadesi alıb gelib-gedenlere
baxırdı ki, arxadan gelen sese diksinib çevrildi.
-Qaqaş, mama deyir, içeri gelsin, sözüm var.-bu
Mehri idi.
Evvel diksinen Mehdi sonra:
-Yaxşı.-deyib onun arxasınca heyete keçdi. Eve
çıxan üç-dörd pilleni qalxıb içeri girdi. Anası
sanki onu gözleyirmiştek metbexin qapısında idi.
-Oğlum, sen niye bu qızı gezmeye çıxarmırsan?-
deye Mehdiye nese soruşmağa imkan vermeden
dillendi.
-Bu qızı? Gezmek isteyirsen,desin, gedek, gezek
de.-Mehdi teeccüble bacısına baxdı.
-Ade, onu demirem e, Asyanı deyirem. Bayram
günüdür, parka çıxın gezin, söhbet eleyin. Onu
da men demeliyem?
-Asyanı?-Mehdinin üreyine de, üzüne de bir
narahatlıq gelmişdi. Niye bele olurdu, heç özü
de bilmirdi.-Men parkın yolunu tanımıram axı.-
deye ağlına gelen ilk behane ile dillendi.
-Narahat olma, Pervize deyersen, seni maşınla
aparar. Qayıdanda da qızla gelersen.
Bir müddet gözlerini döşemeye dikib fikre geden
Mehdi sonra anasına baxdı.
-Olar, problem yoxdur.-deye başını yelledi.
Asya ise Mehdiden qabaq parkda idi. O bura
Emilin deveti ile gelmişdi. Parkın ortasında
qurulmuş iri şam ağacının qarşısında üz-üze
dayanmışdılar. Gözlerini Emilin sevgi dolu
gözlerinden çekib:
-He, sen meni niye çağırdığını demeyeceksen?-
deye soruşdu.
-Sebrli ol biraz.-Emil gözlerini qaçırıb narahat
halda etrafa boylandı. Bu vaxt onlara
yaxınlaşan Şaxta baba geyimli biri Emilin işaresi
ile-Eheheheyy, menim eziz balalarım, qarlı
dağlar aşıb, çox eller dolaşıb axır ki sizleri
görmeye geldim.-deye yüksek ve qalın sesle
dillendi. Sonra Asyaya baxıb-He, menim eziz
qızım, buyur, Şaxta babanın hediyyelerinden
götür.-elindeki torbanı ona uzatdı. Asya ise
maraq ve teeccüble gah ona, gah da Emile
baxırdı. Emil ise göz-qaş eleyib götürmesini
dedi. Asyanın cesaret elemediyini gören Şaxta
baba bayaqdan torbanın içinde elinde hazır
tutduğu qırmızı lentli, üstünde

<< 1 ... 392 393 [394] 395 396 ... 410 >>