yelleyen Asya zengi açdı.-
He, Mixaylo?
-Salam Asya, necesen? Narahat elemedim?
-Yaxşıyam, sağol. Yox, elemedin, buyur.
-Vaxtın varsa, bu gün görüşüb danışa bilerik?
Sene demek istediyim şeyler var.
-He, olar. Harada görüşek?-Emilin eitrazla
başını bulamasına baxmayaraq Asya razılıq
vermişdi.
-Parkda. Düzdür, oraları xatırlamıram, amma
qonşunun maşını ile gelecem. Sen de yarım
saata orada ol.
-Men ele parkdayam. Seni burada gözleyecem.
-Lap yaxşı. Men de çalışaram tez gelim. Helelik.
-Helelik.
Asya zengi sonlandırar-sonlandırmaz Emil
narazı halda dillendi.
-Ay qız, sen neyledin?
-Lazım olanı. Qoy gelsin, ona her şeyi
danışacam. Qoy kimin kim olduğunu anlasın.
İnci xanım orada öz kefinde olacaq, menim
burada sevgilimle aram deyecek. Xeyir ola?-
Asya bunu ele qetiyyetle dedi ki, Emil
sakitleşerek Asyanı da sakitleşdirmeye çalışdı.
-Elbette, yoxsa bu yalanın sonu yaxşı
qurtarmayacaq. Sen de her şeye bu qeder
esebleşme.
-Sen bayaq ne deyirdin?
-Men? Telefonunu söndür, deyim.
-Yaxşı.-Asya yeniden gülümseyib heyecanla ona
baxa-baxa telefonunu söndürüb cibine qoydu.
Emil yeniden gözlerini yumub deyeceklerini
beyninde götür-qoy edib derinden nefes alaraq
sonra Asyaya baxaraq söze başladı.
-Çoxları virtual heyatda tanış olub münasibet
qurmağa inanmır, dırnaqarası baxır. Evveller
heç men de inanmırdım. Ta ki, seninle tanış
olub, görüşüb, seni sevene qeder. Mesele virtual,
ya da real heyatla bağlı deyil. Eger o insan
senin qismetinde varsa, o istenilen yerde senin
qabağına çıxa biler. Sen de menim qismetimsen
ve men seninle çox xoşbextem. Bu xoşbextliyi de
bir ömr boyu yaşamaq isteyirem. Sonra,-Asya,-
deyib gözlerini gözlerinden çekmeden elini
tutdu,-seni sevirem. Mene ere gelersen?-
Xoşbextlikdenmi, heyecandanmı Asyanın gözleri
dolmuş, bütün bedeni esirdi. Gözlerini Emilin
gözlerinden qaçırmasa da, qerarsız şekilde
çiyinlerini çekirdi. Onu bele gören Emil
yeniden:-Nese demeli deyilsen?-deye soruşdu.
Asya gözlerini yumaraq

<< 1 ... 394 395 [396] 397 398 ... 410 >>