fikirleşir?-Faiq bunları deyerken
sevdanın reaksiyasını öyrenmek üçün onun
baxışlarını tutmağa çalışır, sevda ise gözlerini
qaçırır, qaçan dodaqlarına, tez-tez döyünen
üreyine hakim ola bilmirdi.-He, ne deyirsen?
Mamamı gönderim, yoxsa yox?
-Bilmirem. İcaze ver, qırxa qeder biraz
fikirleşim. Sonra sene bir söz deyerem. Olar?
-Olar, amma bir şertle. “Yox” demeyeceksen.-
Faiq bunu deyerken yalvarıcı baxışlarla ona
baxırdı.-Çünki men özümü “he”ye
hazırlamışam.
-Sene yox demek isteseydim, ele beri başdan
deyerdim de. fikirleşiremse demeli nese sebeb
var. Meni de başa düş de, ne olar, bu aralar
fikirleşmeye o qeder derd var ki..
-Men sene derd olmaq istemirem, eksine,
derdlerini azaltmaq, şerik olmaq isteyirem.
Fikirleşende bunu da nezere al. Yaxşı?
-Yaxşı.
-Oldu onda, men gedim. İndiden bizi bir yerde
görüb adımıza söz çıxarmasınlar. Özüne yaxşı
bax.-deyib Faiq yüngülce gülümseyerek ondan
aralanmağa başladı.
Artıq yarım saata yaxın vaxt keçmişdi ve Asya
ile Emil hele de parkda oturub Mehdinin
gelmeyini gözleyirdiler. Asya narahat, Emil ise
esebi idi. Her ikisi Mehdinin reaksiyasını
düşünürdü. Emil eşideceklerinden sonra
Mehdinin daha da esebileşib Asyanı bu defe
doğrudan onun elinden alacağını düşünüb eseb
keçirerken, Asya da Mehdinin keçireceyi
psixoloji gerginlikden narahat idi. Her ikisi bele
bir yalana ortaq olduğu üçün peşman idi. Belece
derin düşünceye dalmışdılar ki, Emilin gözü
uzaqdan yaxınlaşan tanış simaya sataşdı.
Asyanın qoluna toxunub Mehdini işare eledi.
Bir-birilerine baxıb ah çekdiler. Mehdi ise
getdikce yaxınlaşmaqda idi. Asyagilin on-on beş
addımlığında olan iki pilleli pillekene çatırdı ki,
arxadan ayağında diyircekli ayaqqabı ile süretle
gelen ve müvazinetini itirib ona deyen balaca bir
qızla birlikde yere yıxıldı. Qız onun üstüne
yıxılarken onun da başı yaxınlıqdakı fevvarenin
tinine deymişdi.
Son on bir ilde ilk defe idi ki, İnci yeni ili her
iki valideyni ile birlikde keçirirdi. Onlar da
qızlarının

<< 1 ... 396 397 [398] 399 400 ... 410 >>