xatırlayıram.
-Mmen...men...-İnci narahat halda gözlerini
qaçırıb yerinde vurnuxurdu.
-İnci, bele narahat olub gözlerini yayındırmağa
ehtiyac yoxdur. Men bura senden bu yalanın
hesabını soruşmağa gelmemişem, lazım olan
adamlardan soruşmuşam onsuz da. Senin heç
bir günahın yoxdur. Men prosto seni görmeye,
üreyimde olub da, sene deye bilmediklerimi
demeye gelmişem. Men heyata ikinci defe
gözlerimi açıb seni görenden içimde sene qarşı
qeribe bir hiss yaranmışdı. Bilmirdim niye,
amma bir qüvve meni sene çekirdi. Deyirdiler
sevdiyim qız Asyadır, amma men ona qarşı bir
qram da sevgi hiss elemirdim. Ağlımda,
yuxularımda ele hey sen idin. Bilirsen niye?
Çünki men yaddaşımı itirmişdim, üreyimi yox.
Mene göre bir aydır geceli-gündüzlü xestexanda
olduğunu da, anamdan-bacımdan eşitdiyin acı
sözleri de bilirem. Sevmediyin bir insan üçün
qatlaşmalı olduğun bu hal, sene çekdirdiyim
vicdan ezabı üçün meni bağışla. Bütün
günahların mende olduğunu bilirem. Evvelden
bu qeder terslik elemeseydim, ikimiz de bu
qeder yanmayacaqdıq. Eger hele de seni
narahat eleyeceyimi düşünüb gedirsense, sene
söz verirem, onlar bir de tekrarlanmayacaq.
Olmaz, alınmaz deyirsense, bir de qabağına
çıxmayacam. Amma bunu da yadından
çıxarma,-İncinin bayaqdan yere dikilmiş nemli
baxışlarını tuta bilmek üçün çenesini azca
yuxarı qaldırıb gözlerine baxaraq titreyen sesle-
Seni sevirem.-dedi.
Bu onsuz da bayaqdan özünü gücle saxlayan
İncini daha da kövreltdi, dodaqları esmeye, yaş
sel olub yanağıboyu axmağa başladı. Sonra
Mehdinin elini esebi şekilde iteleyib:
-El çek!-deye üzünü yana tutdu.-Bura qeder
niye gelmisen? yene hansısa maşının altına
düşüb meni günahkar elemek isteyirsen?
-Yox, yox, sene söz verirem, bu defe ele
olmayacaq.
-Çıx get!-İnci dişlerini bir-birine sıxıb qışqırdı.
-Yaxşı.-deye Mehdi daha israr elemeyib meyus
halda ondan uzaqlaşmağa başladı.
İnci ise ağlayır, esebini yumruqları ile divardan
çıxırdı. Ondan ferqli olaraq Mehdinin göz
yaşları

<< 1 ... 398 399 [400] 401 402 ... 410 >>