bir defe de olsun, menim fikrimi
soruşdunmu? Yaxşı, deyek ki, bizi bir-
birimizden ayırmağı bacardın, bes qızını xoşbext
eleye bildinmi?-Ayan getdikce yeniden sesini
qaldırır, ağlayırdı.
-Bacı, yaxşı, özünü ele al.-artıq Ramin de bu
sirri açdığına göre peşman olmuşdu.
-Ayan, qızım, yaxşı, ağlama. Sene bele heyecan
olmaz.-Dilşad xala narahat halda qızının
yanaqlarını silir, onu sakitleşdirmeye çalışırdı.
Sonra oğluna baxıb-Get birn sakitleşdirici
getir.-dedi.
Ramin telesik otaqdan çıxarken Ayan daha da
esebileşib:
-Menim sakitleşdiriciye ehtiyacım yoxdur.
Mama, qurban olum, ne olar, heç olmasa indi
bizi ayırma, indi qabağımızda durma, ne olar?!
deye ağlayırdı.-Onu sevirem, onsuz yaşaya
bilmerem, başa düş de ne olar?!
-Yox, menim sözüm sözdür. Sen hele de sehv
elediyini başa düşmürsen.
-Sen axı menim anamsan axı, niye meni başa
düşmek istemirsen?
-Men seni başa düşürem e, sen başa düşmek
istemirsen! O seni xoşbext eleye bilmeyecek!
-Ne olub burada? Sesiniz mehlenin başına qeder
gelir.-bu vaxt içeri giren Akif emi sual dolu
baxışlarla arvadına ve qızına baxdı.
-Papa, senin xeberin var ki, arvadın neyleyib?
-Qızım, bu ne danışıqdır anan haqqında
danışırsan?
-Onun neylediyini bilsen, sen de çox şey
danışarsan. Menim anam altı il evvel Elinin
qabağını kesib onu anasının üstüne oğurluq atıb
işden qovdurmaqla qorxudub.
-He, Dilşad?-Akif emi qaşlarını çatıb arvadına
baxdı.
-Ne olub e, hamınız üstüme düşmüsünüz? Ele
bil, men yadam, Eli bunların ezizidir.
-Ayan, otağına get.-Akif emi başı ile qızına
işare eleyib özü elleri belinde arvadına
yaxınlaşdı.
Ayan hıçqıra-hıçqıra qapıya yaxınlaşarken
qapıda bayaq derman dalınca otaqdan çıxan
Raminle toqquşdu. Ramin sual dolu baxışlarla
ona baxsa da Ayan heç ne demeyib otağına
doğru getdi. Ramin de onun arxasınca.
Köhne ilin çıxmasına üç saatdan da az vaxt
qalırdı. Hava qaralandan bayram ab-havasına
bürünmüş parka axışanların sayı durmadan
artırdı. İsmayıl da Bahar müellimenin

<< 1 ... 401 402 [403] 404 405 ... 410 >>