elemişdi. Parkda ol, gelirem dedi.
Sesi nese heyecanlı gelirdi. İndi onu axtarıram.
Buralarda görmemisiniz?
-Yox vallah, zeng ele de.
-Xetler meşğuldur. Bayram günüdür, hamı
danışır.
-Narahat olma, harada olsa, geler.
Ayan ise yolda, qardaşının maşınında idi.
Heyecanla Ramini telesdirirdi.
-Qaqaş, qurban olum, biraz da tez sür. Yeni ile
on deqiqe qalıb.
-Dayan da, Ayan, telesdirme meni. Qabaqdan
sağa döneceyik, parkdır.-dediyi kimi de sağa
dönüb maşını parken gireceyinde saxladı.
Bacısına göz vurub-He, külkedisi, on ikiye az
qalıb. Ne qeder ki maşınım balqabağa, sen de
kendçi qızına çevrilmemisen, düş qaç.-dedi.
-Mene uğur dile.
-Abır yox, heya yox. Qardaşına dediyi söze bax.
-Dilemirsen, dileme. Paxıl!-incimiştek
maşından düşen Ayan telesik pilleleri qalxıb
parka girdi. Parkda o qeder adam var idi ki,
bir anlıq başı fırlandı.
-Bu qeder adamın içinde men seni nece
tapacam?-deye ağlamsınaraq yerinde vurnuxdu.
Bir-iki addım sağ-sola gedib ora-bura baxırdı
ki, eline kiminse toxunduğunu hiss eleyib arxaya
çevrildi. Eli idi. Gülümseyerek ona baxırdı.
İçinden bir hıçqırıq keçdi. Gözleri doldu.
Uşaqtek dodaqlarını büzüb onun boynuna atıldı.
-Eli, bağışla meni.
-Ayan, ne olub?-Eli ise heç ne anlamadan
elleri havada qalmışdı.
Ayan ondan aralanıb ağlamsınaraq:
-Bağışla meni, Eli. Men bilmirdim, senin
günahsız olduğunu bilmirdim.-dedi.
-Ne günah, ne olub axı, Ayan?
-Bizi ayıran senin qorxaqlığın deyilmiş, menim
anam imiş. Men bunu bu gün öyrendim ve seni
incitdiyime göre o qeder peşamanam ki... Hamı,
her şey senin üstüne gelirmiş, tek günahsız
sensen imiş, amma men bunu bilmedim, men
seni incitdim. Bağışla meni.-deye Ayan yalvarış
dolu baxışlarla Eliye baxdı.
-Şşş, yaxşı, hamısı keçdi, getdi, ağlama.-Eli
onun üzünü ellerinin arasına alaraq
yanaqlarını silirdi.
-Bes sen bunu mene niye demedin, he? Niye
“men qorxaq olmuşam”deyib susdun?
-Çünki senin ananla aranı vurmaq istemedim.
Her kim olsa da o senin anandır. Eger men
anama

<< 1 ... 407 408 [409] 410 >>