men maraqlanmıram. Çünki
özüm de pervaneyem.
-Vauu, kimdir o bextever?-deye İsmayıl
maraqla ona baxdı.
-Sen tanımazsan.-Şebnem köks ötürdü, sonra
maraqla ona baxan İsmayılın gözlerine
baxaraq-Belke de vaxtı gelende tanıyacaqsan?-
dedi.
Bu heç de yaxşıya elamet deyildi. İsmayıl
narahat şeklde gözlerini qaçırıb etrafa
boylandı.
-Bu da xebere getdi, xeşile baxdı e.-deye
bufetin qabağında Vüsale ile söhbet eleyen
Kamranı göserdi-Neyleyir orada göresen?
-Özüne oxşayan birini tapıb da.-Şebnem kinaye
ile güldü.
Çox keçmedi ki, Kamran elinde yeni stekan,
üzünde sevinc ifadesi onlara yaxınlaşdı.
-Evrika, evrika, tapdım!
-Evlenmeye qız tapdın?-Şebnem kinaye ile
soruşdu.
-Yox o var, men başqa şey tapmışam. Kofem
sehv gelib deye hirslenmişdim, amma doğrudan
da her içde bir xeyir varmış-deye-deye yerine
oturdu.-Menim südlü kofem bu qıza düşübmüş,
bunun kofesi de mene.-arxa terefde yerine
oturan Vüsaleni işare eledi.
-Hee, kofeni tapdın?-İsmayıl başa düşmüştek
dillendi.
-Yox e, resepşına qız tapdım.
-Bunu?-Şebnem üzünü turşudaraq Vüsaleni
gösterdi.
-Yox e, bunun bir qrup yoldaşı var, işe ehtiyacı
var. Danışdım, kursun yerini zadı dedim,
birinci gün gelecekler.
-Halaldır qardaşıma.-İsmayıl elini Kamranın
çiynine qoydu. Sonra Şebneme onu işare
eleyerek-Sene demişdim diribaşdır?-deye göz
vurdu.
-Hmm, axır ki bir işe yaradın, bibioğlu.-Şebnem
nazla ona baxdı.
Mektebde dersi tez qurtaran Ayan Xatiregile,
Gülayın ad gününe telesirdi. Lakin mektebin çöl
qappısında onu gözleyen sürprizden xebersiz idi.
İri addımlarla darvazadan çıxırdı ki elleri
cibinde özünü divara söykeyib fikirli-fikirli
ayağı ile yeri sürten Elini görüb duruxdu. Bu an
Eli de onu gördü ve veziyyetini düzeldib
çekingen-çekingen ona yaxınlaşdı.
-Salam Ayan, necesen?-heyecandan üreyi
boğazında döyünürdü.
-Salam, yaxşıyam, sağol.-Ayan sual dolu
baxışlarla ona baxa-baxa salamaını aldı.
-Danışa bilerik?
-Ne haqda?-bu Ayanı daha da
teeccüblendirmişdi. Ona göre de

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 410 >>