qız.
Qrup yoldaşını da alıb gelir. Men neyleyecem?
-Heç ne, de ki, gecikdiniz, yerinize başqa
adamı almalıyıq.-deye-deye İsmayıl ayağa
qalxmağa başladı.-Ne var ki burada? Ne ise,
men gedim, sene uğurlar.
-Dayan, dayan, heç yere getmirsen.-Kanmran
onu yeniden yerine oturtdu.-Ocağına düşmüşem,
emoğlu, mene kömek ele.-deyib ona yalvarmağa
başladı.
-Ne, ne kömek?-İsmayıl heç ne başa
düşmemiştek ona baxırdı.
Seville Vüsale ise artıq kursun qapısında idiler.
İçeri girirdi ki, Sevil telefonunun zeng çaldığını
hiss eleyib çantasını axtarmağa başladı.
Telefonu tapıb teeccüble:
-Bahar müellime?-deye öz-özüne dillendi.
-Sonra zeng eleyersen. Gel ele işi danışaq.-
deye Vüsale ona teref baxdı.
İçeride ise Şebnem resepşın masasında oturub el
güzgüsünde özüne baxırdı. Vüsale ona
yaxınlaşıb:
-Salam xanım, biz iş üçün gelmişdik. Keçen defe
Kamran müellimle danışmışıq. Demişdi
gelersiniz, Mayıl müellim orada olacaq.-dedi.
-Hmm, siz?-onu süze-süze dodaqlarını büzen
Şebnem-Men de ele indi gelmişem, atamın, yeni
Mayıl müellimin burada olub-olmadığını
bilmirem. Siz bir deqiqe gözleyin.-deyib ayağa
qalxıb müdirin otağına keçdi.
-Ay Sevil, İnşallah bu işin alınar.-deye Vüsale
Sevile baxdı.
-İnşallah. Amma nese menim üreyim
narahatdır.-Sevil narahat şekilde içeri gözden
keçire-keçire dillendi.
-Heyecanlısan da, ona göre. Bax, içeride de
bele heyecanlanma ha. Biraz diri ol, dilli ol.
Çox keçmedi ki, Şebnem içeriden çıxdı. Nese
gülmeli bir şey eşitmiş kimi öz-özüne gülürdü.
-Buyurun, Mayıl müellim sizi gözleyir.-deye
gülmemek üçün özünü gücle saxlayaraq onlara
içerini gösterdi
Onun niye bele elediyini başa düşmeyen Vüsale
ile Sevil teeccüble bir-birilerine baxa-baxa
müdirin qapısına yaxınlaşdılar. Qapı döyüldü.
Üzünde narazılıq ifadesi, bir qolunu masaya
dayaq etmiş İsmayıl oturduğu yerde sağa-sola
fırlana-fırlana:
-Gel.-deye dillendi.
Açılan qapının ardından Vüsale ile Sevil ard-
arda içeri girmeye başladılar. Sevili görcek
İsmayılın

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 410 >>