de onu inandırırdı. Buna göre de klinikada xadime işlediyini de ondan gizletmişdi. Anası onun her hansı bir kursda resepşn işlediyini sanırdı. Bu işe de qrup yoldaşının klinikada işleyen anasını sayesinde düzelmişdi. Ders mövsümünde yükü daha da ağırlaşır, gününün yarısını burada, yarısını ise klinikada keçirmeli olurdu. Heyat, çiyinlerindeki bu yük onu çox yormuşdu, lakin o yene de mübarize aparmağa, anası üçün ayaq üstde durmağa söz vermişdi.
Yolda qarşılaşan Sevincle Asya söhbet ede-ede gedirdiler. Bu arada Asyanın bir gözü telefonda idi
-Aranız necedir?-deye Sevinc ona telefonu işare eleyerek göz vurdu.-Hansı merheledesiniz?
-Hele ki danışırıq. Amma ne bilim, sonra nece olacaqsa,-deye Asya çiyinlerini çekdi,-men bele netde tanışlıqlara çox inanmıram. Nömre zad isteyir, amma hele ki vermirem.
-Bax da yene de ehtiyatı elden verme. Ne de olsa o terefdekinin nece biri olduğunu bilmirsen.
-He de. Sen özünden danış e, barışmamısınız hele? Rusyetden qayıtmayıb?
-Eşi, bizim işimiz Allaha qalıb.-deye Sevinc çiyinlerini ataraq ah çekdi.-Dünen gelmeli idi.
-Sizin işiniz Allahdan çox sizin özünüze qalıb. Ikiniz de bir-birinizden beter terssiniz. O sene demişdi ki ikinci il magistraturaya verme, işle. Sen neyledin? O esger geden kimi tezeden imtahan verdin. O da küsdü, çıxdı getdi.
-Asya, sen ele bil onun terefini tutursan axı.-deye Sevinc esebi halda ona baxdı.
-Doroqoya, men onun terefini tutmuram e, olanları deyirem.-bu vaxt Asyanın gözü qarşıdan onlara teref gelen Yusife sataşdı. Qolunu Sevincin qoluna toxundurub-De, adını çek, qulağını bur.-deye onu işare eleyib göz vurdu
Sevinc Yusifi görmeyine sevinib-heyecanlansa da bunu biruze vermemeye çalışırdı. Asya ise ondan ferqli olaraq:
-Ooo, kimleri görürem? Dobro pojalovat, kak deli?-deye artıq onlara yaxınlaşan Yusifi salamladı.
-Privet, u menya vse xoroşo, a vı?-deye bir gözü Sevincde olan Yusif de onu salamladı.
-Pah,-deye Sevinc özünden asılı olmayaraq Yusife baxıb ağzını büzdü,-yaxşı ki iki-üç gün Rusiya

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 410 >>