qarşsındakının Emil olub-olmadığını
aydınlaşdırmaqda idi.
-Buyurun, xanım, ne lazım idi?-Asyanın
heyretle ona baxdığını gören oğlan dillendi. -
Mm...mene...sizde fleşkart olur?-deye Asya
birteher özünü ele alıb soruşdu.
-Elbette olur, bura telefon mağazasıdır. Baxın,
bunlardır,-deye oğlan bir kenarda sıra ile
düzülmüş fleşkartları gösterdi,-size hansından
lazımdır?
-Yaddaşı çox olan.
-En yaxşısı on iki manatadır.
-Ele ondan verin.-deye Asya elleri ese-ese
çantasını açmağa başladı.
Çölde ise Coşqunla Züleyxa mübahise edirdiler.
-Demeli, bir defe arxanca gele bilmedim deye
sen istediyin kimi geze bilersen?
-Coşqun, dedim axı eve gedirdim, qızla
qarşılaşdım, sinif yoldaşım olub, xahiş eledi ki
telefon mağazasına girek, men de razılaşdım.
Burada şişirtmeli ne var ki?
-Men şişirtmirem. Men sene demişem ki oğlanlar
çox olan yerlere getme, getdiyin yerleri de mene
de.
-Buna göre qanımızı qaraldacayıq? Pis oldu,
senin iş yerini de öyrenmiş oldum.
Bu vaxt Asya dükandan çıxıb maraqla Züleyxa
ve Coşquna baxdı.
-Ne ise, helelik.-deye Züleyxa Coşqundan
aralandı.
-Helelik. Eve çatanda xeber ele.
-Yaxşı.
Coşqun döngeye qeder onların arxasınca
baxdıqdan sonra dükana qayıtdi. Ağzı
qulaqlarında olan Asya ise diger terefden de
Züleyxadan bu oğlanın kim olduğunu xeber
alırdı.
-Zülü, sevgilindir?
-Yox, caan, ne sevgili? Ailelerin mesleheti ile
olan bir şeydir. Hele ki sadece danışırıq.
-Hmm, pis oğlana oxşamır.
-Sen neye gülürsen?
-Meen? Gülmürem ki.
Asya gördüyü oğlanın Emil olub-olmadığını
deqiqleşdirmemiş Züleyxaya heç ne demek
istemirdi. Diger terefden de Züleyxanın sözlüsü
ile bir yerde işleyirdise bunu heç demek
olmazdı.
Axsam düşürdü. Hava qaralmaq üzre idi. Eli
yene de Ayanın işlediyi mektebin çöl qapısında
dayanıb onu gözleyirdi. Diqqetle qapıdan
çıxanlara baxır, Ayanı gözden qaçırmamağa
çalışırdı. Saatlar ise yeddiye işleyirdi ve
mektebin çox hissesi getmişdi. Nehayet Ayan çöl
qapıda göründü. Eli celd özünü qabağa

<< 1 ... 50 51 [52] 53 54 ... 410 >>