verib
onun qabağına keçdi. Onu görcek diksinem Ayan
hem de esebileşerek:
-Yene de sen?-deye qaşqabağını salladı.
-He, yene de men.
-Ne üzsüz adamsan e sen? Ne isteyirsen
menden?
-Danışmaq.-Ayandan ferqli olaraq Eli özünü
daha sakit aparırdı.
-Başa düşmürsen men seninle danışmaq
istemirem?!
-Yox, başa düşmürem.
-Daha sene sözüm yoxdur. Utanmırsan nişanlı
adamsan, durub menimle danışmaga gelmisen?
Özüne hörmet qoymursan, heç olmasa o qıza
hörmet qoy.
-Seni narahat eleyen menim nişanlı
olmağımdırsa men daha nişanlı deyilem.-Eli sol
elini gösterdi.-Bu mecburi bir nişanlılıq idi, ona
göre de alınmadı. O ki qaldı menim bura
gelmeyime men üreyimin getirdiyi yerdeyem.
-Senin üreyin var idi ki?-Ayan ikrah dolu
baxışlarla ona baxdı. -Ne desen, nece tehqir elesen, haqlısan. Men
vaxtile seni çox incitmişem, senin qabağında
günahkaram. Menim sehvime göre sen
heyatından olurdun. Men sene bir can
borcluyam, Ayan. Ve lazım olsa bu borcu
artıqlaması ile qaytarmağa hazıram.-
danışdıqca Elinin sesi titreyirdi.
-Harada idin?
-Ne?-Ayanın bu qefil ve anlaşılmaz sualı Elini
çaşdırmışdı.
-Menim gözüm xestexanada, qapıda qalanda
sen harada idin? Men her gün ümidle seni
gözleyende sen harada idin? Her gün seni
gözledim, Eli. Deli kimi, axmaq kimi her gün seni
gözledim. "Belke bu gün"deye gözlerim qapıda
kök saldı. Sen onda harada idin?-danışdıqca
sesini qaldıran Ayanin esebden bütün bedeni
esirdi.
-Bunu soruşma menden! Men bunu sene deye
bilmerem!-Eli de sesini qaldırırdı.
-Niye?!
-Deye bilmerem dedim de, deye bilmerem!
-Ne olub burada!-bu vaxt onlardan beş-altı
addım aralıda dayanan maşından düşen
Ramin sual dolu baxışlarla onlara yaxınlaşdı.
Onu görcek ikisi de duruxdu. Ayan narahat
şekilde yerinde vurnuxub:
-Qaqaş, sen gelmisen? Papa hanı?-deye
soruşdu.
-Papa gele bilmedi, meni gönderdi. Sen keç
maşına.-Ramin elleri belinde Elini süze-süze
bacısına maşını işare eledi. Eli tutulmuşdu,
Raminin üzüne baxa bilmir, narahat

<< 1 ... 51 52 [53] 54 55 ... 410 >>