pulumu,
vaxtımı serf elemişem. Sen bunların heç birine
layiq deyilmişsen.
Kenan ise bütün bunların qarşısında ne
deyeceyini, nece hereket eleyeceyini bilmirdi.
Hansına yaxınlaşsın, hansını sakitleşdirsin? Çox
keçmedi ki fakültelerden birinin dekanı heyetde
göründü. Izdihamı yara-yara üzünde esebi bir
ifade ile Leyla ile Nicata yaxınlaşdı. Ilkin
veziyyetle tanış olduqdan sonra ikisini de
qabağına qatıb yuxarı, dekanlığa apardı.
Günorta növbesinin ilk dersinden on beş
deqiqeye yaxın vaxt ötmüşdü. Kenan Leylagilin
fakültesinin olduğu mertebede dekanın otağının
qabağında var-gel edir, onun çıxmağını
gözleyirdi. Leyla en çetin günlerinde Kenanı tek
buraxmamışdı. Indi Kenan da heç olmasa ona
olan borcunu ödemek üçün burada idi. Bu
sebebden heç dersine de gire bilmemişdi. Bir
neçe deqiqeden sonra dekanın otağının qapısı
açıldı ve Leyla ile Nicat ard-arda otaqdan
çıxdılar. Ikisinin de üzünde esebilik ifadesi var
idi ve Leyla ağlamışdı. Kenan onları görcek
söykendiyi divardan aralanıb onlara sarı geldi.
-Düz deyirmişsen, Kenan,-deye Nicat kinaye ile
Leylanı işare eleyib,-bu qız üçün deymezmiş.-
dedi.
-Olmadı ki Nicat.-onun bu sözüne qarşılıq
olaraq Kenan teessüfle başını buladı.-Men sene
ele demişdim, yoxsa çox üstüne getme, daha pis
reaksiya verecek.-demişdim?
Leyla ise Kenana baxır, ona inanmamış kimi
küskün şekilde başını bulayırdı. Ele bu vaxt
pillekenleri qalxıb dehlizde görünen bir oğlan
Nicata baxıb:
-Ne oldu, mesele ne yerde qaldı?-deye
heyecanla soruşdu.
-Eşi, heç ne,-Nicat bezgin şekilde ağzını
yaydı,-sonra danışaram. Siz haradasınız?
-Aşağıdayıq, heyeti temizleyirik.
-Heç eybi yox, bu mesele bele qalmayacaq.-
üzünü Leylaya tutan Nicat biraz incik, biraz da
hedeleyici baxışlarla onu süzüb diger oğlanla
birlikde oradan uzaqlaşdı.
-Buna bax, hele mene minnet de qoyur.-Leyla
ise onun arxasınca baxır, dişlerini qıcayaraq
başını bulayırdı. Bir müddet fikirli-fikirli onun
arxasınca baxan Leyla sonra dehlize boylanıb
boş

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 410 >>