olduğunu görcek:
-Ders başlayıb uje?-deye teeccüble Kenana
baxdı.
-He, haradasa iyirmi deqiqe olar. Gel, biz de
derse girek.
-Yox e Kenan, men heç ders havasında deyilem.
Bufete düşecem.
-Bir yerde düşek?
Leyla bir müddet Kenana baxıb fikirli-fikirli
damaqlarını diddikden sonra:
-Yox.-deye özünden emin şekilde başını buladı.
-Niye?
-Tek qalmaq isteyirem. Sen de meni gözlediyin
üçün çox sağol. Amma indi dersine getsen, yaxşı
olar.
Leyla bunu deyerek uzaqlaşmağa başladı. Onun
üçün Kenan indi desteyine ehtiyac duyduğu
sonuncu adam idi. Çünki Leylanın Kenanın borc
ödeyirmiş kimi süni tesellilerine, ya da Nicatı
müdafie eden meslehetlerine ehtiyacı yox idi.
Artıq Kenanın ona qarşı münasibetinin yaxşıya
doğru deyişmeyeceyini de başa düşürdü. Diger
terefden de Kenana bu qeder yaxın olmasaydı,
belke de Nicata şans vere bilerdi.Sevil kursda işe başlayandan Ismayıl ora heç
getmemişdi. Sebeb ise dediyi sözün üstünde
durmaqm Sevile qarşı xüsusi münasibetinin
olmadığını sübut elemek idi. Buna göre hetta
günlerdir evden çöle de çıxmamışdı. Bilirdi ki
çıxsa üreyi ayaqlarına qalib gelerek onu birbaşa
kursa aparacaq. Lakin bu gün bu inadını özü
qırmışdı. Heyecanını qapıda boğub olduqca sakit
görünüş alaraq içeri girdi. Kompüter masasının
arxasında oturan Sevilin başı işine nece
qarışmışdısa içeri girenin de ferqine
varmamışdı.
-Salam, xeyirli olsun.-masaya yaxınlaşan
Ismayıl üzünde xefif bir tebessümle ona baxdı.
-Sss...salam,-onun sesine diksinib başını
qaldıran Sevil ise heyecanını boğa bilmedi,-çox
sağolun, Ismayıl bey.-lakin sonra özünü ele alıb
yavaş-yavaş ayağa qalxdı.
-Bey?-Ismayıl qaşlarını çataraq teeccüble ona
baxdı.
-Beli, meni siz işe götürmemisiniz?
-Olmadı,-Ismayıl ciddileşib başını buladı,-
birincisi men buranın sahibi deyilem. Ikincisi de
ki ele bil meni söydün. Bele görünür ki mene
qarşı kinin hele keçmeyib.
-Yox, ne kin? Prosto...-Sevil özünü itirib
gözlerini qaçırdı.
-Yaxşı, bu mövzu burada bağlandı. Içeride

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 410 >>