kim
var?-deye Ismayıl müdir otağını işare eledi.
-Şebnem xanım.
-Bes Kamran?
-O da gelmişdi, amma biraz evvel harasa getdi.
-Hmm,-Ismayıl fikirli-fikirli damaqlarını
gemire-gemire ellerini beline qoydu,-gedim,
yoxsa onu gözleyim?-deye öz-özüne danışmağa
başladı. O bele düşünerken Sevil de yavaş-yavaş
yerine otururdu. Bu vaxt Ismayılın gözü qeyri-
ixtiyari Sevilin onu olduqca ince gösteren
donuna, dalgalı saçlarına ve sürmeli gözlerine
sataşdı. Bayaqdan onunla danışsa da ona bele
fikir vermemişdi. "Ilahi, o nece de gözel
görünür. Allahım ağlıma muğayat ol." Yerine
oturub yeniden kompüterine baxan Sevil
Ismayılın baxışlarını öz üzerinde hiss eleyib
özünden ixtiyarsız ona baxdı. Ismayıl ise tez
özünü yığışdıraraq-Yaxşısı budur, zeng eleyim.-
deye el atıb cibinden telefonunu çıxarmağa
başladı.
Bu vaxt müdir otağından çıxan Şebnem Ismayılı
görüb sevincek:
-Bıy, smaylik, gün haradan çıxıb bele?-deye
ona sarı geldi.-Sen hara, bura hara?
-Hem biraz işlerim var idi, başım qarışıq idi.
Kamran haradadır?
-Işi var, gelecek indi. Gel de içeri.-Şebnem ona
otağı işare eledi.
-Yox e men Kamranı...
-Kamranı yene de görersen de. Men seninle
danışmalıyam.
-Danışmalısan? Ne haqda?
-Oy smaylik, bu qeder soruşacağına içeri gel.-
Şebnem onun qoluna girib bezgin şekilde özü ile
dartmağa başladı. Sonra Sevile sarı baxıb-Seva,
meni soruşan olsa, de ki meşğuldur.-dedi.
-Yaxşı,-qeribe-qeribe ona baxan Sevil,-çay
getirim?-deye soruşdu.
-Yox, söhbetimin bölünmesini istemirem.
Sevil ikrahla onların arxasınca baxarken Ismayıl
da ne olduğunu başa düşmeden Şebnemin
arxasınca otağa girdi. Özünü yeniden işine
vermek istese de Sevilin fikri içeride qalmışdı ve
deyesen o Ismayılı bu qızılı, qıvrım saçlı,
baxımlı ve özünden razı müdiresine qısqanmağa
başlamışdı. Içeride ise Ismayıl müdir
masasında Şebnemle üz-üze oturmuşdu. Hal-
ehval tutduqdan sonra:
-Necedir, teze işçinle yola gedirsen?-deye Sevili
xeber aldı.
-Üreyin temizmiş,-Şebnem bayaqkından

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 410 >>