veziyyetde özünü maşına söykemişdi.
-Gedek de ne olar,-deye Ayan celd dikelib
maşından çıxmaq istedi. Xeyalın kömeyi ile
maşından düşen Ayan ona yaxınlaşıb meyus
şekilde üzr istemeye çalışan Elinin sözünü sert
bir sille ile ağzında qoydu.
-Yaxşı, yaxşı, esebleşme,-Xeyal onu qolundan
çekib özü ile maşına teref aparmağa çalışarken
diger terefden de teessüfle Eliye baxıb-Heç düz
elemedin.-dedi.-Allahına şükül ele ki qaldaşı
gele bilmeyib yoxsa seni onun elinden almaq
olmazdı. Indi sül maşınını, evine get. Papağını
da qoy qabağına fikileş ki men neylemişem.-
Xeyal bunu deyib Ayanı maşına oturtdu. Özü de
sükan arxasına keçib maşını işe salaraq oradan
uzaqlaşdı.
Eli ise bir eli üzünde hissiyyatsız şekilde onların
arxasınca baxırdı. Eledikleri, başına gelenler
ona hele ki çatmırdı. Bes göresen onu bütün
bunlara vadar eleyen ne idi?
Xatire qapını açıb qarşısında rengi qaçmış ve
gözleri şişmiş Ayanı görcek deliye döndü.
Telaşla bir ona, bir de Xeyala baxmağa başladı.
Ayandan yarım addım arxada durmuş Xeyal ise
ona telaşlanmaması üçün göz-qaş elemekde idi.
Biraz sonra her şey Xatireye aydın oldu. O da
Elinin bu hereketine esebileşmiş, bu defe onu
müdafie eleyecek bir söz tapa bilmirdi. Xatirenin
tekidile bir sakitleşdirici derman içen Ayan
sonra yatmaq istediyini dedi.
Eli ise özünde deyildi. Ayangil getdikden sonra
şüursuz şekilde bir müddet onların arxasınca
baxmış, sonra yavaş-yavaş el-ayağının
titrediyini, soyuq terin basdığını hiss eleyib
özünü birteher maşına çatdırmışdı. Bir müddet
başınıı sükana doladığı ellerinin üstüne qoyub
sakitleşmeye, elediklerini fikirleşmeye
başlamışdı. Fikirleşdikce ise öz-özüne
esebileşir, deliye dönürdü. O neylemişdi? Ayanı
qazanmaq isteyerken yene itirmişdi. Ani bir
qezeb, düşünülmemiş hereket onu daha böyük
sehvlere apara bilerdi. Ya hemin vaxt yolda
başqa bir maşınla toqquşsaydı, ya Elinin hirsi
keçmeseydi, ya Xeyal vaxtında çatmasaydı, ya
Eli şeytana uyub dönüşü olmayan bir yola
girseydi,

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 410 >>