soruşdu.
-Utanmaz-utanmaz durub mesaj yazıb.
-Kim yazıb? Hara yazıb?
-Kim olacaq, o. Feyse yazıb. Heç açmadım da.
Xatire heç ne demeden gelib onun yanında
oturdu. Sonra üzünü ona tutub:
-Sene ele gelmirmi ki çox naz eleyirsen?-deye
maraqla soruşdu.
-Xatire, sen kimin terefindesen?-Ayan
teeccüble ona baxdı.-Xeyal müellim olmasaydı, o
meni qaçırırdı e.
-Kefinden qaçırırdı? Nazın da, qürurun da
müeyyen yere qeder heddi var, Ayan. Bax
menim halıma. O cür pir-peyğember adamı
evden qaçırdım. Sirke ne qeder tünd olsa öz
qabını sındırar.
-Xatire, sen indi de Xeyal müellimle onu bir
tereziye qoyursan?
-Ayan, onu hele de sevirsen?-Xatirenin bu ani
sualı qarşısında duruxan Ayan narahat şekilde
gözlerini qaçırdı.-Sevirsen, amma qürurun
sevgini üsteleyir. Düzdür? Eynen menim kimi.-
Ayan yüngülce gülümseyib başını yelledi. Sonra
ağlamsınaraq:
-Onu bağışlaya bilmirem.-dedi.
-Sene bir şey danışım? Belke bundan sonra ona
qarşı fikrin biraz deyişer.
-Ne?
-Ayan, yadındadır, keçen defeki söhbetimizde
sen Elinin seni axtarmamağından,
qerarsızlığından şikayetlenirdin? Bilmediyin bir
şey var. Sen komada olanda Eli seni görmeye
gelmişdi.
-Gelmişdi?-eşitdiyi Ayanı olduqca
teeccüblendirmişdi.
-He, sen komadan ayılan gün. Hetta
yadındadır, sen "Ele bil burada kimse var idi,
menimle danışırdı, elimi tutmuşdu."deyirdin.
Sonra ele bildin ki yuxu görmüsen. O yuxu
deyildi, o, Eli idi. Senin toyun olub biz qezaya
düşen gün o da esgerlikde ağır yaralanıb,
vertolyotla Bakıya getirilib. Hetta Ramin de ona
qan verib. Eşidende ki sen de xestexanadasan
durub gelib.
Xatire danışdıqca Ayanın teeccübden iri açılan
gözlerinden süzülen yaşlar yanağı boyu sürüşüb
noutbukun üstüne düşür, heyecandan sinesi tez-
tez qalxıb-enirdi.
-Bes sen bunu menden niye gizletmisen?
-Doğrusu, o vaxt xala qoymadı, dedi bilmese de
olar. Hem de bilirsen xalanın ondan xoşu gelmir.
-Bilirem. Men ona qarşı çox sert olmuşam? Bes
indi neyleyecem?
-Mesajına cavab vereceksen ve ona

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 410 >>