gecikirem.-dedi.
-Ayan,-lakin Eli onun qabağına keçerek onu
saxladı,-bele getme, bir söz de.
-Ne deyim?-Ayan sual dolu baxışlarla ona
baxdı-Sen qulaq as dedin, men de qulaq asdım.
Başqa ne?
-Bilirem, bütün bunlardan sonra meni
bağışlamağın asan olmayacaq. Amma heç olmasa
özümü bağışlatmağa mene şans ver. Bax, bu
defe senden el çekmeyecem, qapından qovsan,
pencerenden gireceyem.
-Neyine güvenirsen bu qeder? Belke men sene
nifret eleyirem?
-Belke men sene inanmıram?-Eli gülümseyerek
ona, gözlerine baxdı.
-Eli, men zarafat elemirem. Hem de keçen defe
qardaşım seni kenara çekib ne dedi? Demedi,
bacıma yaxınlaşma? Ona göre de sen çox
heveslenmesen yaxşıdır.-Ayan öz heyecanını
boğmaq üçün gözlerini qaçırır, özünü ciddi
aparmağa çalışırdı.
-Behane getirmeyin, Ayan xanım. Qardaşın
dedi ki bacım seni görmek istemirse yanında
fırlanma. Men de dedim ki men senin bacına
qarşı çox ciddiyem, he dese bu deqiqe onunla
evlenerem.
-Pah, qardaşım da dedi gel, keç, yuxarı başa.
-Düzdür, bunu dememişem, amma lazım gelse
onu da deyerem.-Eli bir göz qırpımında Ayanın
ellerini tutdu, Ayan ellerini geri çekmek istese
de o daha möhkem tutdu.-Seni sevirem, çox
sevirem, deli kimi sevirem. Bax, çox naz elesen,
seni yene qaçıracam, bu defe doğrudan. Ona
göre de indi qerar ver:mene bir şans verirsen?
Bu Ayanın görmek istediyi qerarlı, sevgisi
uğrunda mübarize aparan Eli idi. O nehayet ki
gelmişdi. İndi Ayan özünü ne qeder qaşqabaqlı,
ciddi aparmağa çalışsa da onun bu tekidi
qarşısında üreyine, ellerine, gözlerine söz keçire
bilmirdi.
-Uff, yaxşı,-deye (guya) narazı halda dillenib
özünden xebersiz gülen gözlerini qaçırıb ellerini
çekmek istedi,-bir şans verirem, amma sen de
pencereden girme.
-Baş üstde, pencereden girmeyecem, vertolyotla
damınıza enecem.
-Eli, men işe gecikirem.-Ayan ellerini onun
ellerinden çekib bir addım atdı, sonra ne
düşündüse geri dönüb-Bu axşam arxamca
gelme, atam gelecek.-dedi.
-Baş üstde.-Eli sevincek herbiçiler kimi

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 410 >>