bibisioğluna
baxıb,-bax e, gözüne su ver.-dedi.
-Pah, ne olub ki maa? Istediyin maşın olsun, bu
deqiqe alaram.-deye Kamran özünü
sındırmadan dillendi.
-Yaxşı görüm, etimi tökme.-Şebnem üzünü
turşudaraq bir-iki addım atdı, sonra üzünü
Ismayıla tutub-Bir daha xeyirli olsun, smaylik.-
dedi.-Meni bağışla, bir az tez getmeliyem. Bu
gün Sevil de gecikecek, kurs boş qalmasın.
-Gecikecek, niye?-bunu eşiden Ismayıl telaşla
soruşdu.
-Anasını hekime aparıb, dedi ola bilsin biraz
gec geldim. Dedim, eybi yox. Ne ise, helelik.
Şebnem bunu deyib aralandı. Bir müddet
fikirli-fikirli onun arxasınca baxan Ismayıl
gözlerini çekende Kamranın da meyus şekilde
Şebnemin arxasınca baxdığını görüb köks
ötürerek:
-Asan olmayacaq ha, emioğlu?-deye dillendi.
-Özü de heç asan olmayacaq.-Kamran da köks
ötürerek gözlerini Şebnemden çekib Ismayıla
baxdı.-Ne deyirem ağız büzür, ne eleyirem, mız
qoyur.
-Naz elemek qızların adetidir. Esas odur,
nifret elemir. Gözünün qabağındadır, onu
görmek üçün behane axtarmırsan ki. Çalış,
sevgisini qazana bilesen.
-Ne bilim.meyus şekilde dodaqlarını büzen
Kamran Ismayılın son dediklerini beyninde
götür-qoy edirdi ki birden nese tapmıştek
qaşının birini qaldırıb maraqla ona baxdı.-
Emioğlu, olmaya sen de bura ağbajının sevgisini
qazanmaqdan ötrü gelirsen?
-Ne ağbajı e?-Ismayıl bunu gözlemirdi. Ona
göre de ilan vurmuştek geri atıldı.
-Sevil ağbajı. He dana, siz o vaxt sevgili idiniz
axı.
-Ne boş-boş çerenleyirsen? O vaxt sevgili idik,
indi deyilik. Bax, onun da yanında bele boş-boş
danışarsan, seni öldürerem.
-Narahat olma, men harada susub, harada
danışmalı olacağımı bilirem.
-Inşallah.-deye Ismayıl kinaye ile ona baxdı.
Sonra maşının qapısını açıb otura-otura,-Ne ise
men getdim, papanın şeker dermanlarını da
almalıyam.-dedi.
-Sen bele ele de, birbaşa onkologiyanın
yanındakı apteke get, birden ağbajı oralarda
olar.-Kamran özünü maşının şüşesine direyib
güle-güle içeri boylandı.
-Bax, maşın tezedir demerem,

<< 1 ... 79 80 [81] 82 83 ... 410 >>