bilmirdi. Bu gülerüz, zarafatcıl oğlan onun
fikirlerini yaman qarışdırmışdı.
-Ulduz zad düşmeyib. Sen yene de menim
ağzımı aramağa zeng elemisen.
-Asya, vallah yalan demirem. Indice bir ulduz
düşdü, men de üreyimden keçirdim. Niye bu
qeder naz eleyirsen, başa düşmürem. -Naz elemirem, prosto...
-Prosto ehtiyat eleyirsen, qorxursan. Düzdür?-
Asya dinmedi.-Men ehtiyat eleyim de, men ki
seni heç görmemişem. Sen heç olmasa menim
profil şekillerimi görmüsen. Özün de deyirsen ki
insanın daxili gözelliyinin yarısı onun üzüne
vurur. Men bele bedheybete oxşayıram ki?
-Yox, men ele bir söz demedim, sadece meni de
başa düş.
-Başa düşürem. Gel, bele eleyek, bir defe
görüşek, eger xoşuna gelmesem, bir de
görüşmerik.
-He, sen nömre alanda da bele şirin dil
tökmüşdün. Tutaq ki görüşdük, qarşında nece
bir qız görmek isteyerdin?
-Dayan, dayan, yoxsa sen çox eybecersen?-deye
Emil zarafatla soruşdu.
-He, dehşet kifirem, özüm de doxsan kiloyam.
Bir oturdum, yerimden qalxa bilmirem.
-Inanmıram, men fikrimde tamamile başqa bir
qız tutmuşam. Qaraqaş, qaragöz...
-Asya,-deye bu vaxt anası qapını açıb içeri
boylandı,-neyleyirsen?
Asya onu görcek yerinden dik atıldı. Narahat
şekilde yerinde qurdalanıb:
-Heç, Ayanla danışıram.-dedi.
-Melek gelib, gör ne deyir.
-Yaxşı, get, gelirem. He, Ayan, sabah danışarıq
baciş.-anasını yola salan Asya sonra-Az qala,
mamaya tutulmuşdum. Qonşu gelib, görüm ne
deyir. Helelik.-deyib Emille sağollaşdı.
-Yaxşı, baciş. Amma ulduz söhbetini yadından
çıxarma ha.
-Yaxşı, sağol.-deye Asya telesik sağollaşıb
telefonu çarpayısına ataraq otaqdan çıxdı.Oktyabr ayı üçüncü on günlüyüne qedem
qoymuşdu. Havalar da fesline uyğun külekli ve
yağışlı keçmekde idi. Heftenin son ders günü
olduğundan mektebde dersi erken biten Ayan
parkda oturub Elini gözleyirdi. Artıq bir hefteye
yaxın idi ki barışmışdılar ve bu bir heftede
yazışıb-danışmadıqları gün olmurdu. Her
ikisinin iş rejimine göre her gün görüşmek
mümkün olmasa da Ayan her

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 410 >>