aralandılar.
-Necesen?-Eli Ayanın yanında otura-otura
soruşdu.
-Yaxşıyam.-gözlerini qızlardan çeken Ayan nese
xatırlamıştek Eliye baxıb-Sen Yusife bizim
haqqımızda ne demisen?-deye soruşdu.
-Heç ne, ne demişem ki?-Eli heç ne başa
düşmeyerek ona baxdı.
-Yadına sal görüm, belke "sevgiliyik" demisen?
-Yoox, yoxmuş sadece "barışmışıq" demişem. Ne
olub ki?
-Ne bilim, Sevincgil üstüme düşübler ki Eli Yusife
"Ayanla sevgiliyik"deyib, sen buradan-bura
bize heç ne dememisen?
-Yusifi tanımırsan guya? Hem de ki bir-birini
seven iki insan sevgili olmalıdır da.-deyen Eli
Ayanın kinaye ile ona baxdığını görüb-He,
doğrudan, sen meni sevmirdin axı.-deye meyus
şekilde dodaqlarını büzdü. Bir müddet araya
sükut çökdü. Eli yavaşca elini uzadaraq Ayanın
elinden tutdu. Bu vaxt fikri uzaqlarda olan
Ayan diksinib bir ona, bir de eline baxdı. Eli ise
onun elini daha möhkem tutub gözlerine baxa-
baxa-Özüme söz vermişem, bu defe senden el
çekmeyecem, senin üçün ele seninle de mübarize
aparacam. Deyeceksen ki bu ne özinamdır, ne
ne rahatlıqdır? Amma senin de meni sevdiyini
bilirem. Ele olmasa idi, her defe ellerini tutanda
ellerin buz kesmezdi, gözlerini qaçırmazdın,
yanaqların qızarmazdı. Peşe mektebini
qurtarmağıma baxma, men de psixologiya
keçmişem.-dedi.
-Seni bağışlaya bilmirem.-Ayan ağlamsındı. Ses
tonunda kederle yanaşı illerin qezebi, acısı da
var idi.
-Bilirem, başa düşürem. En başda da dedim,
bu ikimiz üçün de asan olmayacaq. Amma ne
olar, ele baxma, meni incidirsen. Men senin
sevgini qazanmaq üçün her şeye hazıram.
-Meni qaçırmağa da?-deye Ayan kinaye ile ona
baxdı.
-Dur, gedirik.-Eli qerarlı şekilde ayağa
qalxarken onu da özü ile beraber ayağa
qaldırdı.
-Hara?-heç ne anlamayan Ayan teeccüble ona
baxdı.
-Polis idaresine. Meni şikayet eleyeyeceksen,
deyeceksen ki bu oğlan bir hefte evvel meni
qaçırmaq isteyib. Tutun bunu, basın dama!-Eli
onu elinden tutub çekerken Ayan ellerini çekib
dayandı. Peşman baxışları yere

<< 1 ... 90 91 [92] 93 94 ... 410 >>