dikilmişdi.-Ne
olub, niye gelmirsen?-deye Eli geri çevrilib ona
baxdı.
-Şikayet eleyeseydim, ele hemin gün
eleyerdim.-Ayan sakit ve soyuq şekilde dillendi.
Eli de dillenib nese demek isteyirdi ki bu vaxt
arxadan gelen sese duruxub teeccüble bir-
birilerine baxdılar. Ses oturacaqların
arxasından, ağaclıqların arasından gelirdi ve
daha çox uşaq qığıltısına oxşayırdı.
-Sen de eşitdin?-deye Ayan maraqla Eliye
baxdı.
-He. Deyesen uşaqdır.-deyen Eli sonra
ayaqlanıb ses gelen terefe getdi. Oturacaqdan
sonrakı ilk ağacın arxa terefinde karton
parçasının üstünde adyala bükülmüş bir şey
gördü. Indi körpenin xoş qığıltısı daha
yaxından eşidilirdi. Eli adyalı aralayanda
balaca başını sağa-sola fırlayıb zil qara
gözlerile etrafı diqqetle gözden keçiren bu
mesum simanı görüb özünden ixtiyarsız eti biz-
biz oldu.
-Caaan, seni bura kim qoyub bele?-deye-deye
yavaşca onu qucağına götürdü.
-Hansı insafsız bunu bura atıb? Bu soyuqda
körpeni çöle atarlarmı?-Ayan da özünü ora
yetirmiş, meyus şekilde bir körpeye, bir de
etrafa baxırdı.
Eli qucağına alan kimi körpe qışqıraraq
ağlamağa başladı. Ne qeder elese de Eli onu
sakitleşdire bilmirdi,
-Ver bura, ver. Ele piş-pişle uşaq
sakitleşdirmirler.-deye Ayan uşağı ondan aldı.
-He de, uşağa baxmaq sizin işinizdir axı.-güle-
güle ona baxan Eli sonra gülümseyerek-Qucağın­
a da yaraşdı ha.-dedi.
-Boş-boş danışmaqdansa polise zeng elesen
yaxşı olar. Vaxt keçir, hava soyuyur.
-He, doğrudan e.-Eli elini cibine atıb
telefonunu çıxarırdı ki birden elleri cibinde
etrafa boylana-boylana gezişen polisi görüb-
Yaxşı adam sözünün üstüne geler.-deye onu
gösterdi.
Belece Elinin el eleyib çağırmasına ora
yaxınlaşan polis veziyyetle maraqlandı. Daha
sonra Eligil yaxınlıqdakı polis idaresine
yollandılar.
Polis idaresinde Eli ile Ayan uşağı haradan ve
nece tapdıqlarına dair izahat alındı.
Valideynleri tapılana kimi uşağın burada
qalacağını öyrenen Ayan ona qeder uşağı
özünde saxlamaq istediyini dedi. Bundan

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 ... 410 >>