xasiyyetine,
hem de bacıma olan münasibetine beledem.
Başqası olsaydı, çoxdan çırpmışdım. Amma sen
de meni başa düş, men qardaşam.
-Başa düşürem, narahat olma.-deye Eli elini
onun çiynine qoyub göz vurdu.-Sen de meni başa
düşdüyün üçün çox sağol.
Eli ile sağolllaşan Ramin sonra maşına minib
oradan uzaqlaşmağa başladı. Qardaşının Eli ile
danışdığını bilmese de Ayan onların her ikisinin
üzündeki gülümseme ve memnunluğu görüb
rahatlaşdı. Elinin qardaşı ile razılığa gelmesi
sanki Ayana qanad vermiş, narahatlığını az da
olsa azaltmışdı. İsmayıl elinde telefonunu oynada-oynada
otağından çıxıb pilleleri enib birinci mertebeye
düşdü. Anası yene de metbexde iş göre-göre
öz-özüne zümzüme eleyirdi.
-Mama, hefteye qonağımız var.
-He, kimdir?-zümzümesini yarımçıq qoyan
Dilare xala qaşlarını çatdı.
-Emre, Türkiyedeki dostum. Onunla
danışırdım,-deye elindeki telefonu işare eleyen
İsmayıl anasının reaksiyasını öyrenmek üçün
çekine-çekine ona baxdı,-dedim ki istesen,
bizde qala bilersen. Olar da yeqin ki?
-Niye olmur, a bala? Allah qonağıdır, başımızın
üstünde yeri var. Ne vaxt gelir?
-Haradasa gelen heftenin ortası.
-Hmm, demeli Türkiyeden qonağımız gelecek.-
deye fikirli-fikirli gözlerini qıyıb çenesini ovan
Dilare xala sonra üzünü oğluna tutub-Bu Emre
Türkiyenin hansı bölgesindendir, oranın meşhur
yemekleri hansılardır?-deye soruşdu.
-Ay mama, neyleyirsen türk yemeklerini? O
orada doyunca o yemeklerden yeyib onsuzda.
Sen milli metbeximizden danış e, aşdan,
dolmadan, Gence döyğasından, blinçikden.-
İsmayıl elini havada yelledi.
-He, bax o da düzdür. Ona milli metbeximizin
zenginliyini göstermek lazımdır. Onda men bir
spisok hazırlayım, sen get bazarlıq ele. Sende
kağız-qelem var?-deye Dilare xala yerinde
vurnuxdu.
-Ay mama, hara telesirsen? Bu hele gelen hefte
gelecek. Hansı gün geleceyi belli deyil. Prosto
dedim ki xeberin olsun. Ne ise, menim şeherde
bir-iki saatlıq işim var.-deye-deye İsmayıl
metbexden çıxmağa hazırlaşdı.
-Yene

<< 1 ... 94 95 [96] 97 98 ... 410 >>