gedirdiler.
Birce Sevil gede bilmemişdi. O ya ağzınadek dolu
olan marşruta mine bilmemiş, ya da gelen
marşrut saxlamadan keçmişdi. Bu hal artıq
Ismayılı da narahat eleyirdi. O isti maşınında
oturarken Sevil çölde, yağışın altında islanırdı.
Maşını işe salıb ona teref getmek isteyirdi ki ele
bu an dayanacaqda bir avtobus dayandı. Sevil
sevincek ona yaxınlaşsa da oradakı qadınlar ve
kişi daha celd terpenib özlerini ireli verdiler.
Sevil ise yene de sözün esl menasında suyu
süzüle-süzüle geri qayıtdı.
-Ay insafsızlar, ay insafsızlar!-deye esebinden
elini sükana vuran Ismayıl nehayet ki bu defe
qerarlı şekilde maşını işe salıb dayanacağa
doğru getmeye başladı. Her hereketini, atdığı
her addımı evvelceden yüz ölçüb bir biçen
Ismayıl bu defe de ağlını işe saldı. Sevili
şübhelendirmesin deye evvelce dayanacağın
yanından ötüb keçdi, sonra ise sonradan
görmüştek maşını geri sürmeye başladı. Sevilin
fikri ise bu vaxt yolda idi. Ismayıl maşından
düşüb qaça-qaça ona yaxınlaşdı-Sevil, çoxdan
buradasan?
Onu qarşısında görmek Sevilin nitqini
qurutmuşdu. Teeccübden berelen gözlerle bir
ona, bir de maşınına baxırdı.
-Iss,..ss...sen...burada...
-Kursa gelmişdim, Kamranla işim var idi. Sonra
gördüm ki kurs bağlıdır, olan zeng eledim ki
haradasan? Dedi ki işıqlar sönüb, ona göre tez
bağlamışıq. Men de eve qayıdırdım ki seni
burada gördüm. Gel, seni evinize aparım.
-Yox, yox, çox sağol. Marşrut gözleyirem, indice
gelecek.-Sevil narazı şekilde özünü yana çekib
başını buladı. Onun bu reaksiyası gözlenilen idi.
Ona göre de Ismayıl tekidle-Bu vaxt, özü de by
havada bütün marşrutlar dolu olur. Gede
bilmeyeceksen, yolda qalacaqsan, gel.-deye
yeniden ona maşını gösterdi.
-Yox dedim de, çox sağol. Birinci defedir ki bele
havada yol çıxıram?-yeniden etiraz eden Sevil
bu vaxt dayanacağa yaxınlaşan avtobusu görüb
sevincek-De, geldi.-deye ona teref getdi. Lakin
bu marşrut da dolu idi ve saxlamadan keçdi. -Ne oldu?-deye Ismayıl elleri qoynunda

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 410 >>