axırsa axsın, işleri ne qeder gergin olursa olsun her zaman bir-birlerine ayıracaq zaman tapırdilar. Buna baxmayaraq 40 yaşlarına geldikde daha az işlemeye qerar verdiler Aqşin xestexanadan ayrıldı ve şexsi müayine otağında xeste qebul etmeye başladı. Sevda ise ofisini bağladı ve sadece xüsusi layihelerle işlemeye başladı.
Artıq daha çox bir yerde ola bilirdiler. Bir gün sahilde dolaşarken xaraba ev gördü Sevda, üzerine "SATILIR" elanına baxaraq " ne deyirsen bu evi alaq?" dedi Aqşine. " Bu xarabani söküb, üzerine çox gözel bir ev tikerik. Layiheni artiq beynime çekdim. Çox böyük eyvanı olan, qağayıları seher yemeyine devet ede bileceyimiz bir deniz evi..."
"Sen istediyine men heç "yox" deyerem "- deye cavab verdi Aqşin. " Amerikadakı tibb konqrensinden dönen kimi emlak meselelerin işi ile meşğul olan adama zeng ederem. Neçeye olursa olsun, bu ev bizimdi artiq"...
Sadece bir hefte ayrı qalacaqlarını bilselerde,ayrılmaları çox çetin oldu. Her gün her saat danışdılar telefonda. Göz yaşları içinde qucaqlaşdılar aeroportda...
Ancaq bir neçe gün sonra heyat yoldaşında bir qeribelik hiss etdi Sevda. Evvelki kimi xoşbext görünmür, danişmaqdan qaçırdı. Onun kefini açmaq üçün sahildeki evi yadına saldı ve çekdiyi layiheni verdi ona, amma heç gözlemediyi bir cavab aldı. "Canim o ev bizim büdcemize uyğun deyil. En yaxşısı onu unut..."
Xoşbextliyin dadına öyreşmiş insanlara bu kimi hallar daha da çetin gelirdi. Sevdaya heç xoş gelmedi gözlenilmeyen cavab. Derdini danişmasi üçün yalvardı Aqşine, "senin üçün ölerem bilirsen, xahiş edirem danış"- deye dil tökdü boş yere... İllerdi sevdiyi adam duyğusuz, sevgisiz biri ile yer deyişmişdi sanki. Ona yaxınlaşdıqca, beton divarlara çırpılırdı ele bil. Her çırpılanda daha çox qaynayırdi ureyi... Bir gün uşaqlığınin, gencliyinin ve bütün heyatının birlikde keçdiyi refiqesi ile derdleşerken, "artıq döze bilmirem, sene demeliyem bunu"-deye sözünü kesdi refiqesi. " O seni aldadır. İş yerinin düz qarşısındakı restoranda genc bir

<< 1 [2] 3 4 >>