xanimla her gün nahar edir. Sonra da bir-birlerine sarılıb maşına minirler..."
"Sus! Sus! Eşitmek istemirem bu yalanları"-deye bağırdı Sevda. Neçe illik refiqesini onu xoşbextliyini qısqanmaqla günahlandırdı... Ertesi gün nahar vaxtı o restoranın qarşısında bir künce sıxıldı sessizce ve peri nağıllarının sadece bir nağıl olduğunu başa duşdu... Heyat yoldaşının evveller eyni xestexanada işlediyi genc tibb bacısını tanıdı o saat. Bezen evlerine qonaq gelen qadını nece sarıldığını gördü Aqşinin...
Axşam heyat yoldaşı eve geler-gelmez bezen bagıraraq, bezen ağlayaraq, bezen de ona möhkem-möhkem sarılaraq, bezen de yumruqlayaraq söyledi üzüne her şeyi. İnkar etmedi Aqşin. Zamanla hiserin deyişe bildiyini, insanların orta yaşa çatanda ferqlilik axtardığı kimi bir neçe behane sadaladı ve çemodanını götürüb çıxdı evden. Qapıdan çıxarken "son bir defe qucaqlamaq isteyirem seni"- dedi, amma Sevda "redd ol" dedi nifretle.
İlk andaca boşandılar. Leyli ve Mecnunun bele hesed apara bileceyi bir eşq macerasının bele sonlanmasına heç kim inana bilmirdi. Dostlarının desteyi ile ayaqda durmağa çalışdı qadın. Aqşinin sevgilisi ile birlikde Amerikada yaşadığını öyrendi. Bezen tek qaldığında onu hele de sevdiyini hiss edince, ağlamaq kirizi keçirir, sevgisinin yerine en azı onun qeder nifretin evez etmesi üçün dua edirdi.
Aradan iller keçdi. Her şeyin derman olduğunu söylediyimiz zaman bele Sevdanın derdine elac olmamışdı. Bir seher dayanmadan çalınan qapı zengine oyandığında, qarşısında o qadını gördü. "Sen buraya ne üzle gelmisen?"- deye bağırmaq istedi, amma sesi çıxmadı. "Xahiş edirem, içeri girmeyime icaze ver, mütleq danışmalıyıq" dedi genc qız. Divanda oturdu ve çetinlikle eşidilecek bir sesle danışmağa başladı:
-"Her şey göründüyü kimi deyil eslinde. Çox ağrılıdı amma Aqşin 1 saat evvel öldü. Keçen il Amerikadakı konqrese getdiyi zaman öyrendi xesteliyini ve texminen 1 il ömrü qaldığını. Buna senin döze bilmeyeceyini, her zaman dediyin kimi onunla ölmek isteyeceyini

<< 1 2 [3] 4 >>