adamlar kimi ayaqlarini suruyerek Masaya yaxinlasdi.
-yalan deyirsen. Sen menden basqasini seve bilmersen
Ferid sakitliyini pozmadan
-Ella artiq qebul et, sene sebebini aciqladim. Xahis edirem qayit Moskvaya,
-Men sensiz hec hara getmeyecem
-Ella men artiq Moskavaya qayitmayacam, burda onunla qalacam
Artiq bu soz Ellanin sebir kasasini dasiran son cumle oldu, ozune qebul etdire bilmirdi terk edildiyini, yerini basqasinin tutduqunu. Ilk evvel Feridin yalan dediyini dusunmusdu, amma sevdiyini dedikde gozlerindeki isiltini, uzundeki tebessumu gordukde emin olmusdu dogru soylediyine. Yox bunu qebul ede bilmezdi Ella, hec vaxt ozunun olan bir seyi basqasiyla paylasa bilmezdi, hec kimind eixtiyari catmazdi onun olan bir seyi elinden almasina. Bu fikirlerin verdiyi qisqancliq, qezeb, eqoistlik hissleriyle qisqirmaqa, masanin uzerindeki kagislari qarisdirmaqqa, onlari havaya sovurmaqa basladi.
-Bunu ede bilmeyeceksen, sen meni ata bilmeyeceksen,
Ferid ona mane olmaqa calisir amma hec cur meglubiyyetin cilqina dondurduyu Ellani sakitlesdire bilmirdi.
-Meni kimse ata bilmez, basa dusursen ata bilmez
Otaqdan gelen sesleri esidib telasla gelen Muzeffer bele Ellani hec cur sakitlesdire bilmirdi. Nehayet o cox cehdden sonra onu dile tutub ozuyle beraber otaqdan cixardi. Ferid, Ellanin bele tez, asan qebul etmeyeceyini bilirdi, amma ondan bu derecede cilginliq gozlemirdi. Duzu onun gosterdiyi reaksiya Feridi narahat edirdi, cunki Ella bu cilginliqla neinki onlara hetta ozune bele ziyan vere bilerdi.
Muzeffer Ellani qalacaqi otele getirdi. Yol boyu Ella hec bir soz demir, Muzefferin sullarini, yalvaris terzli meslehetlerini cavabsiz qoyurdu. Otele catib qalcaqi otaga cixana qeder Ella 1 kelime bele danismadi. Muzeffer onun bu susqunluqundan berk narahat idi. Necede olsa Ella bu seherde qerib idi, basina pis bir seyin gelmesinden qorxurdu.
Xedice yorgun gozlerini anasi yatan palatanin qapisina dikib hekimin ordan cixmasini gozleyirdi. Bu gun testlerin cavablari

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 ... 121 >>