yellemeye basladi
- yox, yox bu mumkun deyil
-Mumkunsuz bir sey yoxdu. Cekdiyin acilar sene yeter.- bunu deyib Ferid Xedicenin basini koksune sigdi. Saclarini tumarlamaqa basladi.
-Yum gozlerini yat meleyim, her seyin yaxsi olacaq. Inan mene. Sen utanma, seni bu heyata surukleyenler utansin.
-Meleyimmi? Mene melek deyib gunaha batma Ferid
-Sen tanidiqim en saf, temiz insansan Xedice. Shert deyil vucud temiz olsun, esas ruhun temizliyidir. Insani insan eden qelbi, goze gorunmeyen musbet cehetleridir.Indi ise hecneyi dusunmeden yum gozlerini, yat…
Seherin acilmaqina, gunesin dogub yeni gunun basladiqini mujdelemeyine az qalirdi.
Ferid koksunde yatan bu qizdan basqa hence dusune bilmirdi. Bu deqiqe onun gozune ne ailesi, ne isi ne de nisanlisi gorunurdu.
Etdiyi hereketin, verdiyi qerarin onun heyatini deyiseceyini basa dusurdu. Basa dusurduki heyatina bu qizi salmaqla birlikde heyatindan bir cox seyleri silecekdi. Ella da bura daxil idi. Amma bunu nece ve ne vaxt edecekdi bilmirdi.Hetta issiz qalmaq problem de olacaqdi cox gumanki. O kimseni incitmek istemirdi, buna baxmayaraq, artiq ozude incinmek istemir, gozlemediyi halda, gozlemediyi vaxtda, gozlemediyi sheraitde qarsisina cixan, reallasan xeyalindan vaz kece bilmirdi. “yox ne olur olsun, artiq Xedicesiz olmaz. Onu tek qoya bilmerem, kecmisi unudub geleceye birge addimlamaliyiq. Onun kecmisini silecem.Onun gunahi olmadan yasadiqi heyata gore onu ittiham etmeyecem”
Xedicenin basini ehmalca koksunden ayirib yastiqin uzerine qoydu, oyanmamasi ucun ustunu adyalla ehmalca ortub alnindan opdu:“Ilahi, yatanda nece mesum gorunur. Meleyim, yasadiqlarin qarsisinda senin hec bir gunahin yoxdu.Buna inaniram. Seni men baglayacam heyata, seni yeniden yasadacam”
Ferid penceyini goturub asta addimlarla ses salmamaga calisaraq evden kuceye cixdi. Sahile enib her zamanki kimi gunesin dogusunu izledi. Artiq bu gun sanki gunesde ferqli dogurdu. Dogusuyla beraber Feridin qelbine bir terefden sevgiyle bagli yeni sevinc,

<< 1 ... 59 60 [61] 62 63 ... 121 >>