fikirinden dasindirmaqa calissin. Amma Feridin gozlerindeki isteyi, telebkarliqi, mecburiyyeti gorub susdu.
Ferid atasinin susmasindan endise duyaraq:
-Ata xahis edirem, ozun bilirsenki bunu istemek menim haqqimdir.. Meni bundan mehrum ede bilmersen.en azindan senin buna haqqin catmirki anamin mezarini menden gizleyesen
-Yox, oglum ne danisirsan. Men mezari senden gizlemirem. Sadece senin ezab cekmeyini, uzulmeyini istemirem. Konlum buna reva gormur.
-Ata, onu bilki men o mezari gormeyince, onun torpaqini qoxulamayinca ureyim rahatliq tapmayacaq. Hemise ureyim niskilli qalacaq, ezab cekecem. Anam yuxularima girir, artiq buna doze bilmirem. Xahis edirem ata, bunu menden esirgeme.
-Yaxsi Ferid, sen deyen olsun. 2-3 gune gederik kende ananin mezarinin ustune.
-ata sabah gedek. Men yeteri qeder sebir edib gozlemisem
Muzeffer, etiraz etmek isteyende Ferid dillendi
-Ata etiraz eleme, sabah gedirik.
Muzeffer caresizlikle basini raziliq elameti olaraq terpetdi.
Ferid iki xeberin sevinci ile atasinin qoluna girdi. Muzeffer ise helede dusunceli idi, fikri dolasmisdi. Bir terefden oglunun xosbetliyini ustun tutub Yusifle nece aciq danisacaqi, 2 dost ovladi arasinda atalarin seyi ile qoyulan nisani nece pozacaqi diger terefden de iller evvele qayidib onu uzen, heyatini
Eve gelende artiq gece yari olmusdu, Ferid atasinin yor yorgunu olmasina baxmayaraq, onu bu gun xeyli mesgul etdiyinin gerqine indi vardi. Uzrxahliqla atasina baxdi. Muzefferin cohresi yorgunluqdanmi, fikirdenmi kolgelenmisdi, qaslari catilmisdi. Divanda oturub gozunu bir noqteye zilleyib baxirdi. Ferid atasinin bu halina dozmeyib ona yaxinlasdi. Eyilib mehebbetle onu qucaqladi. Muzefferin bir anda uzundeki keder cekilib getdi, oda eyni hisslerle, ferehle ogluna sarildi. Ata-bala bir xeyli muddet bir-birine sarili qaldilar.
-Ferid, deyesen usaqliqin yadina dusub, he ogul?
-Atani sevmek ucun yas lazim deyilki?
Her ikisi Feridin bu sozune gulduler
-Senin esq-mehebbetden gozune yuxu getmez. Dur

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 121 >>