Düşünmeyecekdim artıq. Yorulmuşdum her şeyi tekrar tekrar düşünüb özümü incitmekden. Bir yola girmişdim men ve artıq geri dönüş yox idi. Öyreşmeli idim bu veziyyete. Körpem üçün mecbur idim. Başqa şansım yox idi.
Özümü toplayıb ayaĝa qalxdım. Otaĝa tekrar addım atdıĝımda bu otaĝın axşamkından daha möhteşem olduĝunu keşf etmişdim. Ehmed olmadan bu otaq heqiqeten cennetden bir parça kimi idi.
Çantama doĝru yönelib çantamı açdım ve yanındaki dolabın mene ayrılmış olan hissesine eşyalarımı yerleşdirdim. Tebii ki, bunları ederken meni tek buraxmayan göz yaşlarımı söylemeye ehtiyac yoxdur bele. Elimde deyildi ki. Ne qeder özümü güclü göstermeye çalışsamda üreyim aĝrıyırdı...
Ìşim bitince içinden seçdiyim uzun asqılı mavi paltarımı geyinib aşaĝı endim. Yeni evime öyreşmeli idim. Evim? Göresen bura evim ola bilecekdi mi? Tessüf ki, buna inamım yox idi. Ehmed bu evi heç vaxt evim olaraq qebul etmeyime imkan vermeyecekdi. Xoş bele bir şeyi mende istemirdim.
Pillekenlerin sonunda tam qarşıya baxdıĝımda möhteşem böyüklükdeki metbexin bir hissesi görünürdü. Yavaş addımlarla metbexe girdiyimde bu evin her yerinin gözel olduĝunu anlamaĝım uzun çekmedi. Çox böyük ve rahat metbex meni qarşılamışdı. Beyaz metbex dolabına inad masanın qara rengi ise ayrı bir gözellik qatmışdı.
Eşitdiyim qapı kilidinin sesi ile qapıya doĝru sabitlenmişdi baxışlarım. Sarışın bir uşaq qaçaraq içeri girmisdi.
"Susadım."
Mene boş nezerlerle baxaraq sadece bunu demişdi. Bir an teccüblensem de özümü toplayaraq dolablarda stekan axtarmaqa başlamışdım ki, qolumda hiss etdiyim el ile titredim bir an ve baxışlarım qoluma çevrildi. Bu kiçik el mene ne qederde çox tesiri altına almışdı. Bir eli ile qolumu tutarken diger eli ile dolablardan birini gösterirdi. O dolabı açdıĝımda stekanlarla qarşılaşmışdım. Elime bir stekan alaraq su ile doldurdum ve on uzatdım. Böyük bir işdahla suyu içirdi. O qeder mesum ve şirin görünürdü ki, bir an ona baxaraq fikire gedmişdim. Tebii ki, Ehmed'in qapı kenarından

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 200 >>