mene qarşı mesuliyeti vardı ve ona uygun davranmalı idi.
"Niye yeye bilmerem Deniz?"
Gözlerinde açıq kinaye ile vermişdi bu sualı. Vereceyim cavabı, daha doĝrusu vere bilmeyeceyim cavabı gözleyirdi..‘’Lazım deyil.’’ deye mızıldanmaqla kifayetlendim sadece. Deye bilmezdim ona.Neticede aramızdakı münasibet hele de tam düzelmemişdi; üstelik mene qarşı hirsi hele tam keçmemişdi.Düzdü zerif davranırdı;menimle maraqlanırdı amma gözlerindeki o hikkeni hele de göre bilirdim.Menimle bağlı beynindeki suallara hele tam cavab tapmamışken hisslerimi bildire bilmezdim. ‘’Biraz cesaretli olmağı öyren.’’ Deye sözün deyib qapıya teref addımlamaya başlamışdı ki menim özümü cilovlaya bilmeyib dediyim söze addımını dayandırıb mene teref.Hele de inanmağım gelmirdi öz hereketime.O mene bele baxarken sözün altında qala bilmezdim. ‘’Ne dedin sen?’’‘’Mene cesaretden danışanın özünün cesaretli olmaması qeribe deyilmi dedim.’’ Deye mızıldandım. Beli, az önce mehz bu cümleni ona qarşı işletmişdim.Hansı meqsedle qurduğumu çox yaxşı bilirdim.Onun qarşısında aciz veziyyetde qalmamaq ;onun menimle lağ eder kimi danışması esebimi pozduğu ve onun qarşısında özümü daha da ezdirmemek üçün bu axmaq cavabı vermişdim.‘’Deniz…’’ Sesi yeterince tehlükeli ve hirsli çıxmışdı.Qorxmalıydım ele deyilmi?Amma qorxmayacaqdım ona qarşı ezilmek kimi niyyetim yox idi.Dünen gece menimle elaqede olub indi başqa qadının yanına gedemezdi.Bunu tekce men deyil bütün dünyada yaşayan heç bir qadın qebul ede bilmezdi zennimce!‘’Onunla seher yemeyi yemeyeceyine söz ver.’’Söz ver? Ne zamandan beri Ehmedin sözlerine güvene bilerdim ki? Eslinde cavabı melum idi her zaman onun sözlerine güvenmişdim.Düzdü ondan evveller xoşum gelmese de amma verdiyi sözün üstünde durduğunu çox yaxşı bilirdim.Hem yaraşıqlı hem de güvenilir erim vardı.Erim..Bu söz ona heqiqeten yaraşırdı.‘’Söhbetden yayınma’’Sesi buz kimi idi.Titrememe mane ola bilmemişdim.O qadınla yemek onun üçün bele vacib idi?Axı olmazdı ki menimle

<< 1 ... 101 102 [103] 104 105 ... 200 >>