etmirdim.

Zarafatcıl bir ses tonuyla "Sene susamışam. Dedim. Beli, ona susamışdım. Seher, günorta, axşam her zaman, her saniye ona susurdum ve bu ehtirasım her saniye bir qat daha artırdı.

"Ehmed

"Senden ötrü çox darıxdım.

"Mende. Demişdi. Sesi hele de titreyirdi, amma bu defe ki qezebden deyildi bilirdim. Bu söhbeti daha çox uzatmamam öz sağlamlığım üçün yaxşı olacaqdı. Piven evvel meseleye girib bağlamalıydım telefonu. Eks teqdirde özümü derhal evde gözel arvadımın yanında tapardım! Bir qadının sesinden bele onu arzulamaq mümkün idimi? Ah, Deniz, gözel qadınım menim!
Özümü toplayaraq "Bir Azdan qadını getireceyem, bizde qalacaq. Dedim.
"Ehtiyac yox idi.
"Deniz lazım idi. Sende hazırlan axşama kenardayıq.
"Sen ciddi misin?
"Beli, bir saata geleceyem.
"Bes.
Ne üçün pozulduğunu bilirdim. Evde bir qadının olmasını istemirdi, amma Selde Bacı tanıyanda bu ideyasının boşa çıxacağını çox gözel bilirdim amma bir az bunu gecikdirmeyin ne mene, ne de ona zereri olmazdı dimi? O üzden mümkün quru bir sesle "Görüşerik. Dedim ve onun sevincsiz "Görüşerik. Demesi telefonu bağladım. Beli, belke bir az eqoistcesine davranırdım amma onun meni etmesi heqiqeten xoşuma gelmişdi ve bunu sona qeder istifade etmeyi düşünürdüm. Onun terefinden diqqet yetirmek ve deyer vermek heqiqeten çox xoşdu. Üstelik, illerdir bunu gözleyen bir adam kimi bu hissler daha bir ehemiyyet daşıyırdı menim üçün. Onu itirdiyimi güman etdiyim anda qazanmaq çox ferqli bir duyğu qarışıqlığı. Bir yanda gözel sessiz bir deniz sahili bir yanda da yüksek, tehlükeli bir uçurum kenarı ... Ve men, ya o gözel, sessiz denizde xoşbextliyi tutardım, ya da o yüksek, tehlükeli uçurumdan düşerek parçalanıb.
BÖLÜM 23
Telefonu bağlayandan beri esebden bedenim bükülürdü. Bu evde başqa bir qadının varlığını düşünmek kifayet qeder narahat verici özüne dözmek nece bir duyğu olacaq göresen? Xeyr, ne gerek vardı? Men bu vaxta qeder tek başıma yet dair bir şey mi demişdim ki, Ehmede de bele lazımsız bir şeye qerar

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 200 >>