olduqları belli olan bir cüt var idi ve bir-birilerinin gözlerinden gözlerini ayırmırdılar. O qeder çox xoşbext dayanmışdılar ki qadının gülüşlerini çox aydın eşidirdim. Adamın qadına baxışları ise, sanki, elinde qiymetli bir çiçeyi tuturmuş da ona baxmağa qıymır kimiydi. O baxışlarda boğulurdu qadın. Bu boğulma gözel bir boğulma idi. Xoşbextlikden boğularmış meger insan? Demeli boğularmış. Belke de heyatım boyu yaşamayacağam bir anı izleyirdim hazırda. Heyatım boyu Ehmedin gözlerinde mehebbetle boğulamayacakdım belke de. Qelbimde ki ağrıya fikir vermemeye çalışaraq çetinlikle gözlerimi yan masadan ayırdım ve o an gözlerim od kimi olmuş gözlerle rastlaşdı. Alov az qalardı yanında o gözleri tesvir etmek üçün. Tehlükeli bir o qeder de celbedici gözler idi bunlar. "Bir qadın. -dedim ki, derin bir nefes aldım. "Bir kişinin gözlerinde sevgiden boğulmaq üçün sence nece bir savab işleyib? Deyerek bitirdim sözlerimi. Sükutu davam etdirerek gözlerimin içine baxmağa davam etdi. Bir müddet sonra sualımın cavabını tapmış olacaq ki, masada xefifce mene doğru eyildi. Sanki gizli bir sirr vermek istermişçesine
"Sevmişdir. -dedi düz bir sesle. Qaşlarımı heyretle qaldıraraq "Sevmek savab mi? Dedim.
"Sevmek böyük ibadetdir Deniz ve bu ibadetin savabı çoxdur.
Sevmek tek başına bele bu qeder ezemetli dayanan nadir sözlerden biri idi. Amma ibadet ve savab birleşende ortaya daha xoş bir mena daha xoş bir team çıxırdı. Sesimi sakit saxlamağa çalışaraq "Bes, bir gün o savabı mende törede bileremmi? Dedim. Bu ona qarşı açıq-aşkar devet idi, amma umursamazca çiyinlerini çekmekle kifayetlendi. Gözlerimin dolmasına mehel qoymadan ona baxmağa davam etdim ve "Elbette, kişide o savabı işlemeye könüllü olmalıdır elemi? Dedim. Üzünde qısa bele de olsa yüngül bir tebessüm göründü.
"O kişi de savab qadını üçün günah işlemeye de könüllüdür, belke de.
Eşitdiyim sözler ruhumu oxşayırdı sanki.
"Ele deyil?
"Ele olmasını isteyerdin?
Bunu sevmirdim bax. Sualıma sualla cavab vererek öz duyğularını

<< 1 ... 127 128 [129] 130 131 ... 200 >>