olduĝu açıq idi.
"Soĝan doĝrayıram ona göre."
Sesimi mümkün qeder şefqetli çıxardmaqa çalışmışdım.
"Gele bilerem?"
Çaşqın halda ona baxdım. Gele bilerem de ne demek idi? Bu ev onun evi idi.
"Elbette ki, gele bilersen canım."
Men yanıma geleceyini gözleyerken o dolablardan birine eyilmiş bir şey götürmüşdü. Mene doĝru yöneldiyinde elindeki salfet diqqetimi çekmişdi. Üzümde menasız bir tebessüm yaranmışdı. Salfeti mene uzatdı.
"Aĝlama, atam hirslener."
Üzümdeki tebessümün yerini heyret almışdı.
"Niye ki?"
"Men aĝlayanda hemişe hirslenir..."
Qelbim acı içinde parçalanmışdı. Bu adam öz uşaqına bele sevgisini göstermekden acizken, menim uşaqıma nece sevgi gösterecekdi ki? Özümü toplayıb elimdekileri masaya qoydum ve mene uzatdıĝı salfeti alaraq gözlerimi sildim.
"Sildim, oldu mu canım?"
Cavab vermek yerine sadece başını yellemekle kifayetlenmişdi. Bu uşaq çox şirin idi. Deyesen atasına oxşaması barede yanılmışdım. Qucaqlamaq meqdedi ile elini tuttuĝumda geri çekilib menden uzaqlaşdı ve suretle metbexden çıxdı. Başa düşmürdüm. Sadece qucaqlamaq istemişdim. Menden qaçmasına sebeb olacaq bir şey etmemişdim ki. Çox çetin olacaqdı menim üçün heyat. Bunu artıq çox yaxşı anlayırdım. Çox, çox çetin olacaqdı.

--

Bütün günüm Ayaz'ın nesihetlerini eşitmekle keçmişdi. Avtomabilinden başqa heç yerde rahatlıq qalmamışdı mene. Bir azdan evin qapısını açdıĝımda yene keyfim qaçacaqdı amma mecbur idim. Artıq evli bir adam idim men. Eslinde qapını döymek isteyirdim amma qapını açmaq daha mentiqli idi. Deniz'in men yoxken ne etdiyi maraqlandırırdı meni. Qapını sessizce açaraq içeri girdim ve girer girmez duyduĝum o nefis yemek qoxuları bir anda meni metbexe yöneltmişdi.
Metbexe girdiyimde Deniz'in masaya boşqab çengel qoymaqla meşĝul olduĝunu gördüm. Biraz daha boşqabları nece düzdüyünü izledim. Tam diqqetino çekmek isteyirdim ki, arxaya dönmesi ile geldiyimi görmüşdü. Bir an qorxu ile titrese de tez özünü topladı.
"Yemek hazırdır."
Başımı yellemekle

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 200 >>