Bir sürü tehqirler saydırmaq lazımdı de? Amma görmürdüm ele. Çünki o qadının bir günahı olmadığını, Ehmedin duyğularından da bixeber olduğunu bilirdim. Bele olmasaydı indi burada olardı, amma o qadın öz heyatını qurmuş ve bu yolda sey gösterirdi. Ehmedin sevgisinin ve mehebbetinin tek terefli olduğundan emin idi.
Tek sevindim o qadının uzaqda olmasaydı. Beli, belke bir gün gelecekdi amma hazırda ele bir veziyyet söz mövzusu deyildi. Eslinde çox itirdiyim adamdı. Belke de ağlıma en son gelen insan Her zaman qardaşı kimi görür - deye düşündüyüm şexsen o
Cümlenin davamını getirmeden süretli bir şekilde bağladım. Hirsle ani otağıma giren Selde Xanıma baxdım ve onun da gözlerinde ki qezebi gördüm.
"Otağıma nece bele girersen? Deye bağırdım amma bu qışqırığım onun üzerinde heç bir tesir buraxmamışdı.
Soyuq bir sesle "Qapını döydüm, eşitmedinizmi. Dedi.
"Yaxşı ne var?
"Elinizde ki, Selma Xanımın gündeliyidi elemi?
Salmanın gündeliyini bildiyine göre bu qadın belke de her şeyi bilirdi. Yene de "Sene ne? Dedim ki, istemirsenmi.
Qarşımda ki, qadının gözleri dolmuş, bedeni titreyirdi ve qemgin bir ses tonu ile "Selma Xanımın gündeliyi ki o? Deye tekrarladı sualına.
Qezebime hakim olmayaraq "Sen mene ne deyirsen? Deye bağırdım. Ve o an otağın içerisine Ehmed girdi. Çaşqın ve maraqlı bir şekilde bir mene, bir de Selde Xanıma baxırdı. En son Selde Xanımda qerar vermiş olacaq ki ona baxaraq "Ne olub burada? Dedi. Selde Xanım gözünden axan yaşlarla Ehmede baxıb elimde ki gündeliyin gösterdi ve "O Selma Xanımın gündeliyidi ? Dedi. O an Ehmedin sert siması mene sarı döndü. Gözlerinde ki soyuqluq qanımı dondurmağa çatmışdı.
"Elinde ki gündelik Salmanın mı?

Ne deyeceyimi bilmez bir halda ona baxırdım ve heqiqeten çox qorxurdum. Anasından gizli decellik etmiş uşaqlar kimi hiss edirdim özümü belke bu bele bu anı izah etmeye yüngül qalardı. Derin bir nefes aldım. Bir şeyler bildirmeliydim amma, lakin heç bir şey gelmirdi ağlıma. Sanki beynim uyğun gelmiş kimiydi. Ehmed bir

<< 1 ... 137 138 [139] 140 141 ... 200 >>