mene.
Ömere böyük bir teşekkür borcluyam. O olmasa daha çetin olardı bu görüş. Ayaz ve Gökhan her zaman olsun Hemişe tehlükeli bir adam kimi görseler de menim üçün yeri ayrı olan insanlardan biri idi. Universitet illerinde bir zaman bizimle ilişib Ayaz ile yüngül bir mübahiseye girdikden sonra hamımızdan yavaş, yavaş uzaqlaşmışdı. Eynen Okan kimi Eslinde Okana olan qezebimin yegane sebebi Jasmin idi. Okanın menim gözümde Ayazdan, ya da Gökhandan bir ferqi yox idi amma mehz Jasminin o zamanlar ki perişan halını görmek ona içimde bir kin beslememek sebeb olmuşdu. Belke de artıq sülh vaxtı gelmişdi, hem Ömer ile hem de Okan ile Tabe bunu evvel hell etmeyim lazım olan problemlerden sonra düşünecekdim.
Otelin qabağına gelim ile maşını park etdim ve maşından enerek yerimeye başladım ki, o anda yanımda yaşıl gözlü bir div göründü. Elbette, bu nehengin Ömer başqası olduğumu söylemeyime gerek bele yox idi. İkimizde yerimeyi kesmemişdik. "Görüşmemişik necesen Ehmed? Dedi. Sesinde yüngül bir alay ve söz salma vardı. Haqlı da. Ayaz ve onun infantil bir münaqişe üzünden dava etdikleri zaman Ayazın yanında olub Hemişe tek qoymuşdum. Bir vaxtlar gözel yoldaşıq biz.
"Gördüyün kimi. Dedim.
"O qeder de parlaq görünmürsen açığı.
Üzümde acı bir gülümseme ile "Ne görürsense, o. Deye mızıldandım
Lifte minib, gedeceyimiz mertebeye gelende öz özüme qezebimi sabitlemeyim meselesinde bir ton nesihet çekerek Ayxanın otağına girdim. Ömerin de dalımca geldiyini bilirdim.
Girdiyim otağın lükslüğü qarşısında nedense heç teeccüblenmedim. Ayxan kimi bir standart otaqlarda qalması kimi bir veziyyet söz mövzusu olmazdı. O axmaq tam bir pul delisi ve eyni zamanda da özünü hamıdan üstün gören boş bir insandı.
Ömerin iki adamı ayaqda bir şekilde gözleri kresloda oturan Ayxan da idiler. Bizim geldiyimizi ferq edince uzaqlaşdılar, bir az. Ayxanın meni görmesi ile gözleri istehza parıldadı. Az önce özüme qezebime hakim olmağım üçün verdiyim bir ton nesiheti yox sayıb, bu adamın üzüne gözel bir

<< 1 ... 143 144 [145] 146 147 ... 200 >>