yaralar açmışdım. Nece bir qeflete düşüb bele böyük sehvler etdiyimi anlamırdım. Yox, men bele sehvler ederken de bir defe olsun Deniz mene heqiqeti danışmayıb. Belke o zaman Ah, kimi aldadırdım ki? O zamanda ona inanmazdım ve onu yalançılıqda günahlandırardım. Onunla evlendim aile qurmasının etdiyim sehvler mini keçmişdi. Onu sarıb dolaşmaq isteyerken qezebim gözlerimi kor etmişdi ve onu en çox men yaralamışdım. Qelbimde her saniye daha çox artan bir ağırlıq yaranmışdı. Canım yanırdı, apardığım sehvin peşmançılığını en derin, aldığım nefesde hiss edirdim.
"Ne olur?
Ömerin soyuq ve düz sesi ile gözlerimi yüngülce açaraq başımı dostuma doğru çevirdim.
Onu Onu hamı günahlandırdım men.
"Ne üçün?
"O alçaq adamdan hamile qaldı deye. Onun cinayeti kimi gördüm ve her zaman ona qarşı bir cebhe teşkil etdim.
Ömer ifadesiz gözleri ile mene baxırdı. Deyeceklerini beynini dardır kimiydi. Elini belime qoyaraq "Bax dostum, men mehebbetden, sevgiden anlamıram, amma onu deye, bir şeyi isteyirsense alacaqsan. O şeyi almaq erzinde lazım olan her şeyi edeceksen. Yeni - dedi ve derin bir nefes alaraq "Arvadını isteyirsense onun könlünü alacaqsan. Deye bitirib sözlerini. Üzümde acı bir tebessüm yaranmışdı. Qalxın, Deniz hele de menim arvadım idi? Hele de özünü ele görür idimi? Güman edirem, özünü ele görmesi üçün her şeyi vererdim, her şeyi onun uğrunda feda ede bilerdim.
"Artıq çox gec.
Anlamamış bir üz ifadesi ile dostum mene baxırdı. Açıqlama lazım bilerek "Onu evden qovdum. Dedim. Ömerin sert çöhresinde xefif bir çaşqınlıq görünse de derhal köhne ifadesiz halına qayıtdı.
"Ola biler, get arvadını al.
Get, arvadını al, Ne qeder de asan deyirdi ki, bele. Kaş deyildiyi qeder de asan olsaydı bele, men Denizi, gözel arvadımı götürüb evimize getirseydim amma mehz bele olmurdu.
"Her şey o qeder besit deyil.
Ömer umursamazcasına çiyinlerini atdı.
"Sen bilersen, asan deyil - deyib geri de çekile bilersen, istediyin şeyi elade bilersen. Seçim senin dostum, görüşerik.
Bir şey

<< 1 ... 146 147 [148] 149 150 ... 200 >>