oturdum. Yaxşıca qarnı böyümeye başlamışdı artıq, heqiqeten çox gözel bir ana olacaqdı. Meni ferq ederek kitabda oxuduğu yere möterizeni qoyaraq "Xoş Gördük, ezizim. Dedi.
"Axşam olacaq demek olar.
"Sen özünü yaxşı hiss etdiyin qeder yatmalısan Deniz İster gece olsun.
Yalnız başımla tesdiq etmekle yetinerek çöle baxdım. Havalar artıq yaxşıdan soyumağa başlamışdı. Qış özünü gösterirdi, eynile menim qelbimde ki, qış kimi. Öten hefteye qeder otura bileceyim çardaq artıq otura bilmeyecek hala meruz qalmış qalmışdı. Artıqlaması ile külek ve soyuq hava hakimdi.
"Havada eynile qelbim kimi.
"Nece?
Derin bir nefes alaraq "Soyuq ve qemli. Dedim.
"Deniz
Üzümü ona teref çevirib "Ayşe qelbimi çıxarıb at isteyirem. Nece bu qeder canıma tesir edib? Deye pıçıldadım. Hele anlamırdım, onun ne ara bu qeder üreyime, içme, ruhuma işlediyini anlamırdım. Onun, qoxusunun, toxunuşlarını asılı olmuşdum, sanki.
"Her şey keçecek.
Senden keçecek idimi? Keçmeyecekdi. Heç bir şey o qeder asan keçmeyende bele böyük bir acı keçmeyecekdi. Qelbimde qüsse ve soyuqluq her keçen saniye daha çox artırdı. Hirsliyem ve bu qezebimin yegane sebebi öz duygularımdı. Bu lenete gelmiş hisslerim üzünden bele çox canım yanırdı.
"Deniz.
Anamın sesini eşitmeyim ile düşüncelerimden ayıldım. Anamda yanımda ki boşluğa oturub ellerimi ellerinin arasına aldı. "Qızım deye pıçıldadı ve o gözel gözlerinden bir damla yaş töküldü. Kesik bir nefes alaraq "Atanı ilk itirdiyim zaman indi yaşadığın ağrının daha beterini yaşayırdım, amma dedi ve duruxaraq xefifce öskürdü ve" Ancaq insan alışır bir müddet sonra. Beli, unuda amma alışırsan, qızım. Dedi.
Anama yalnız acı bir gülümseme ile baxdım. Men, Ehmedin yoxluğuna alışmaq filan istemirdim ki, men onu yanımda isteyirdim. Eynile bir hefte evveli kimi Mene yene ele şefqetle toxunsun, yene zerif bir çiçekmişim kimi davransın Gözlerinde o gözel parıltıyla baxsın. Men bunları isteyirdim.
"Ana, men onsuz nefes ala bilmirem ki
"Unudacaqsan, başqa elacın yoxdur.
Sesi

<< 1 ... 148 149 [150] 151 152 ... 200 >>