... Telesikçi reftarla paketi açdığımda içinde ki meyveli yaş tortu görmemle az qala qışqırıacaqdım. Daha bu gün seher canımın yaş pasta çekdiyini söylemişdim. Ah, menim gözel erim, zadegan adam!
-
Denizin maraqlı bir şekilde metbexe getmesi ile üzümdeki gülümsemeye mane ola bilmemişdim. Yavaş addımlarla arvadımın zövqüne göre döşenilen salona girdim ve özümü kreslolardan birine buraxdım. Heqiqeten heyat bu aralar mene xoşbextlik mövzusunda çox bankir davranırdı. Bu veziyyet bezen meni istemsizce qorxudurdu lakin derhal Denizin ve Efe'nin gülen üzleri bu çetinliyi içimden atırdı.
Çalan telefonum ile düşüncelerimi buraxaraq elimi penceyimin cibine atdım. Telefonu çıxararaq axtaran adama baxdığımda Ömerin olduğunu gördüm.
'' Efendim Ömer. ''
'' Ayxan'ın bütün edeceyi iş razılaşmaları leğv edildi. ''
Üzümde yaranan gülümsemeye mane ola bilmemişdim. Ayxan etdiklerinin cezasını ödemeye başlamışdı bele.
'' Sağ ol Ömer. ''
'' Problem deyil, görüşerik. ''
'' Görüşerik. '' Deyerek bağladım telefon. Ömer olmasa bu qeder süretli emellerime yetişemezdim. Onun her yerde eli ve qulağı var idi. Tebii ondan qorxan, onun adını eşidince titremeye başlayan iş adamlarından behs etmirem bele. Ömer üçün bu iş çox asan idi.
'' Ata. ''
Eşitdiyim ses ile salonun girişine baxdım. Efe qaçaraq gelib üzerime tullanmışdı. Qucağıma yaxşıca çekerek onun mis kimi iy veren saçlarına gözel bir öpücük buraxdım. Burnumu boynuna qoyaraq uzun, uzun içime çekdim oğlumun qoxusunu. Ne qeder de temiz ve saf bir qoxuydu. '' Oğlum. '' Dedim. Menim oğlumdu! Mene aid bir parça idi. Ata olmaq heqiqeten bu heyatda heç bir şeye deyişmeyecek bir dad idi. Şükürler olsun ki, men bu imtiyazı dadmış, bu dadın ferqine vara bilmişdim.
'' Darıxdım ata sensiz. ''
Yüngülce geriye çekerek qucağıma oturtdum.
'' Mendeoğlum. ''
Efe çiyinlerini silkeleyerek '' O zaman getme ata. '' Dedi. Üzümde şefqetle qarışıq bir gülümseme meydana gelmişdi. Elimi oğlumun hamar, yumşaq ve dümağ yanağında gezdirerek '' Ata

<< 1 ... 168 169 [170] 171 172 ... 200 >>