çevrildim. O ise yataĝın yan terefinde olan amma menim tam qarşımda olan kresloda oturub mene baxırdı. Men de onun baxışlarına boş ve qezebli gözlerle cavab verirdim. Yuxumu böldüyü üçün bes qeder hirsli idim, tebii birde axşam yemeyi yemediyimi de sayarsaq ona qarşı çox qezebli idim.
"Qarsımda soyun."
Gözlerimdeki çaşqınlıqın yerini nifret almışdı.
"Heç vaxt."
Men qezeble gerilmişken o qarşımda kinayeli bir şekilde gülümseyirdi.
"Eminsen eziz arvadım? Biz bir razılıĝa geldik ve şertler en başından belli idi. Sen bunların hamısını qebul ederek evlendin menimle. Ìndi ise ya soyun, yada men gelib soyunduracaĝam."
Acı içinde udĝundum. Dediklerinin hamısında haqlı idi. Men her şeyi qebul etmişdim. Daha doĝrusu qebul etmek mecburiyetinde qalmışdım. Derin bir nefes aldım. Eynimdeki paltarın üç kiçik düymesini ellerim titreyerek açdıĝdan sonra gözlerine baxdım. Kiçik bir ümid axtarırdım. Belke fikrini deyişer deye amma yene yanılmışdım. Ac gözlerle mene baxırdı. O gözlerle o qeder qeribe şeyler vardı ki. Başa düşe bilmirdim. Ehmed'in mene qarşı olan bu qeddarlıĝını heç cür anlaya bilmirdim.
"Ne gözleyirsen? Davam et."
Ehmed'in sesi ile baxışlarımı ondan ayırıb yere dikdim. Çiynimdeki asqıları endirdim ve paltar bir anda ayaqlarımın altına düsdü. Gözümden bir damla daha axmışdı. Alt paltarlarımla bu adamın qarşısında dayandıĝıma inana bilmirdim. Bitecekdi amma bir azdan bu işgence. Bitecekdi...
"Alt paltarlarını da çıxart."
Başımı utandıĝımdan qaldıra bilmirdim artıq. Eşitdiklerim ise sadece gözlerimden axan damlaların sayını artırmışdı.
"Xahiş edirem..."
"Dediyimi ele."
Aĝzımdan çıxan hıcqırıqa manee ola bilmemişdim. Ellerim zorla alt paltarıma gedmişdi. Gözlerimden axan yaşla birlikde qopcasını açmışdım. Növbe asqılara gelende ise bir hıcqırıq daha qopmuşdu dodaqlarım arasından.
"Çıxart."
Asqıları da qollarımdan çıxardıqdan sonra derin bir nefes aldım. Heyatım boyunca yaşamadıĝım bir utancı yaşayırdım. Heç bir zaman bu qeder alçalmamışsım men. Elim alt

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 200 >>