çoxbilmiş bir gülümseme meydana gelmişdi. Üzerime ağırlığını bir az daha vererek baş barmağı ile üzümü oxşamağa başladı. O oxşamada şefqet, sevgi, eşq, arzu ... Qısacası her bir duyğudan bir tutam vardı.
Yüngül bir homurdanmam ile '' Her gün bir az daha ağılımı başımdan alırsan. '' Dedi. Üzümde yaranan arsız gülümseme ile erime baxdım. Göresen mende bir ağıl buraxmadığının ferqinde idimi?
Daha çox aramızda ki uzaqlığa döze bilmeyerek onu özüme çekerek o kişiye xas dodaqlara yüngül bir öpücüq buraxaraq açıq bir şekilde döyüşün fitini vermişdim! Ah, bu döyüşün qenimetleri heqiqeten gözel olacaqdı.Gözel bir gecenin ardından şirketde ki işlere fikrimi yöneltmek ne qeder de çetin gelirdi. Denizi düşünmekden bütün gün yene etmem lazım olan işlerin yarısını gücle ede bilmişdim.Çox darıxırdım ondan ötrü ... Elimde olsa işe bele gelmeyecekdim. Onu bu qeder gec qovuşmuşken indi ondan heç doymayacaqmışam kimi hiss edirdim.
Kreslomdan geriye doğru söykenerek keçirdiyimiz son bir ayı düşündüm. Çox çetin ve acı dolu bir ay keçirmişdim. Yaşadıqlarımız asan deyildi amma neticeleri gözel idi. İkimizi de bir-birine bağlayan neticeler idi bunlar. Bu bir ayda sevginin her şeyden üstün olduğunu daha yaxşı anlamışdım. Etdiyim sehvlerin evezi altında ezilmeye könüllüyken Deniz, gözel arvadım o evezlerin altında ezilmekden meni xilas etdi. Mene sevgi ve şefqet dolu yaxınlaşaraq her şeyi unutmağa hazır olduğunu müeyyen etmişdi.
Yaşadıqlarımızı gözden keçirerken o geceye toxunmadan keçmem qeyri-mümkündü. O gece özümü o qeder alçaq bir adam kimi hiss etmişdim ki ... Yeni evimize köçdüyümüz ilk gece idi. Deniz menimle danışmaq istediyi bir şey olduğunu söylemişdi. Yüngül gözlerimi bağlayaraq o günü daha yaxşı xatırlamağa çalışdım.
'' Ehmed bir şey söylemeliyem sene. ''
Denizin sesi ile televizoru bağlayaraq yataqda menim kimi oturar veziyyetde dayanan arvadıma çevirdim üzümü. O gözel üzü her gördüyümde bele heyecanlanmam heqiqeten böyük bir haqqsızlıqdı. Sesimi yumşaq tutmağa çalışaraq

<< 1 ... 170 171 [172] 173 174 ... 200 >>