cavab istediyini açıq bir şekilde müeyyen edirdi.
'' Ehmed! ''
Sesi çox sebrsiz ve esebi çıxmışdı.
'' Ne var ana? ''
Ehmedin sesinin de anasının sesinden bir ferqi yox idi. En az anası qeder qerarlı idi ve böyük ehtimal bu gerçeyi anasına nece söyleyeceyini düşünürdü. Qelbim sıxışmışdı. Ehmedin anasının bu heqiqeti öyrenmesi demek her şeyin bitmesi demek idi. Bu qadın qeti öyrenmemeliydi. Ehmede doğru çevirdim baxışlarımı. Tam ortamızda qalmışdı. Bir eli belimde düşünür kimi idi. Ne anasına ne de mene baxırdı.
'' Ehmed derhal mene cavab ver! O körpe kimden? ''
'' Ana sen ne danışırsan? ''
'' Ananla düzgün danış. ''
'' Sen düzgün danışırsan ki men seninle düzgün söhbet edim? ''
Ehmedin her cümlesinde ses tonu bir az daha sertleşirdi. Ola bilecek bir döyüşü önlemek meqsediyle yanına doğru yaxınlaşdım ve titreyen elimle qoluna toxundum. '' Ehmed, lütfen ... '' deye mırıldandım.
'' Deniz sen qarışma. ''
Gözlerini anasından ayırmırdı. İkisi de her an bir-birleriyle mübarizeye hazır iki esger kimi dayanmışdılar.
'' Sevgili arvadı sen qarışma. ''
Anasının alaycı bir şekilde söylediyi cümle ile istemsizce hirsli gözlerle ona baxdım. Men heyatım boyunca Ehmed xaricinde kimseye özümü ezdirmemişdim. Bu saatdan sonra da bunu deyişdirecek deyildim amma indi ... indi mövzu çox ferqli bir mövzu idi ve biz bu mövzudan bir an evvel qurtulmalıydıq.
'' Ana Deniz menim arvadımdı ferqindesen? Biz neçe aydır evliyik ve o körpe tebii ki menimdi. ''
Üzümde minnet dolu bir ifadeyle hirsli gözleri anasında olan erime baxdım. Bu adam heqiqeten menim sevdiyim adam idi. Menim erim ... Menim ağrılarımı, yükümü paylaşan adamdı.
'' Menimdi ne demek? ''
'' Deniz uşağı itirdi ''
Ehmedin tekrarladığı bu gerçek yene gözlerimin dolmasına sebeb olmuşdu. Bu üreyimdeki hiss ağrını ömrü boyunca unutamayacağından artıq daha emin olmuşdu. Her xatırladığında, her ağlıma geldiyinde üreyim bu cür acıyacaqdıı, gözlerim bele dolacaq ve yene üsyankar bir hal alacaqdı.
'' Yeni siz şey ...

<< 1 ... 178 179 [180] 181 182 ... 200 >>