paltarıma gedende ise az qala bayılacaq halda idim. Son gücüm ile onu da çıxartdım ve ataqlarıma düşmesini izledim caresizce. Başımı qaldıra bilmirdim. O qeder pis veziyetde idim ki, bu an. Anlata bilmezdim. Bu veziyetimi izah edecek tek bir cümlem bele yox idi. Keder içinde gözlerimi yumdum. Bunların hamısının pis bir yuxudan ibaret olmasını ne qeder çox isteyirdim...YELOMİ DİLEKİN "GÖZELİM" ADLI ESERİNDEN...
Gözelim-5 bolum.
Qarşımdakı gözellikden gözlerimi heç cür ayıra bilmirdim. Allah'ım bu qadın menim ölüm sebebim olacaqdı. O qeder gözel idi ki, ona bütün gece baxa bilerdim. Özümü toplayıb yerimden qalxdım ve ona doĝru irelledim. Yanında dayanan vaxt titrediyini gördüm. Elimle çenesini tutub başını qaldırdım ve gözlerine baxdım.
"Çox gözelsen."
Aĝzımdan çıxan kelimeye inana bilmirdim. Men ona baĝırmalı alçaldmalı idim deyil mi? Bu çox gözelsen sözü de hardan çıxmışdı ki? Ona qarşı bu qeder asan yumşalmamalı idim.
"Ayhan'ı nece başdan çıxardıĝını bir daha anlamış oldum. "
Gözlerinden axan yaşları görmeyimle biraz olsun üreyimde bir aĝrı olmuşdu amma özümü o kiçik aĝrı sebebi ile dayandırmayacaqdım.
Yavaş bir şekilde dodaqlarımız arasındakı mesafeni aşdım. Men ona yaxınlaşdıqca onun üzü gerilirdi. Fikir vermemeye çalışaraq dodaqlarını dodaqlarımla esir aldım. Sert bir şekilde öpmeye başladıĝım dodaqlarını zorla aralıdıqdan sonra yumşaq bir şekilde öpmeye davam etmişdim. Bu qadının dodaqları bal kimi idi. Nece bele şirin ola bilirdi ki? Özümü geri çekerek alnımı alnına qoydum.
"Deniz."
Sadece adı çıxa bilmişdi aĝzımdan. Üreyim niye bele möhkem döyünürdü menim? Xeyir, bu qeder asan deyil. Etdiklerinin mene yaşatdıqlarının hamısının bir cezası vardı ve o bu cezanı çekmeli idi.
Özümü geri çekidim ve pencereye teref çevrilib "Gece paltarını geyin" dedim. Bir müddet pencereye baxdıqdan sonra geyindiyini texmin ederek arxaya çevrildiyimde geyinmiş ve başı önünde bayaqkı kimi dayandıĝını gördüm.
"Gir yataĝa."
Bir şey demeden yataĝa girmişdi. Mende yataĝa

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 200 >>