!
'' Üzr isteyirem ... '' deye bildim yalnız. Bu üzrü niye istedim bele bilmirdim. Yalnız üreyimi dinlemişdim. Qelbim istemişdi bu üzrü. Anamın incidici sözlerinemi, qırdığım üreyine göremi, onu qoruyamadığımamı ... Hansından ya da hansılarını üzr istesek, bilmeden yalnız ağzımdan tökülmüşdü o iki söz.
Özünü yüngülce geri çekerek qızarmış gözleri ile mene baxdı. O gözlerde çaresizlik, teklik ve ümidsizliyi görmüşdüm. Onu ilk defe belesine mehv olmuş görürdüm. İlk defe belesine zeif, qorunmağa möhtac ... İlk defe idi o! Ve men bu veziyyetde ne edeceyimi bilmirdim.
'' Canım ağrıyır ... ''
Sesi kövrek çıxmışdı. Bir elimi belinden çekerek o gözel üzünü oxşamağa başladım. Onun her titreyişinde, her tökülen gözyaşında içimde bir şeyler ağrıyırdı ve bu acı her saniye bir az daha artırdı.
'' Deniz ... ''
Titreyen elini qaldıraraq ağzımı bağladı. Gözlerinde ki acı o qeder sıx idi ki etdiyini qebullendim ve içini tökmesi üçün ona zaman tanıdım.
'' Men ... '' dedi ve bir hıçqırıq böldü cümlesini. Derin bir nefes alaraq '' Men ana olmağı çox isteyirem. '' Deye zümzüme etdi. Gözleri mene baxsa da bu özüne etiraf etdiyi bir gerçek. Her ne qeder menimle danışır görünse de o eslinde üreyiyle bir mübahisedeydi. Üreyiyle hesablaşırdı ve bu ona ağır gelirdi.
'' Ehmed ana ola bilmeyeceyem men? ''
Bu problemin cavabı o qeder çetin idi ki. Bu acı verici bir cavab idi. Men bunu ona nece söyleyeceydim ki? Üstelikde cavabı bildiyi halda niye hem özüne hem de mene bele bir eziyyeti reva görürdü?
Üzünde ki elimi çekerek ağzımın üzerinde ki elinin üstüne qoydum ve nezaketli bir şekilde elini ağzımdan çekdim.
'' Deniz bu mövzunu danışmışdıq. ''
'' Cavab ver! ''
'' Deniz. ''
'' Cavab ver, ana ola bileceyem yeniden? ''
Derin bir nefes aldım. Geri çekilmeyecekdi. Ona yalan söyleye bilmezdim bu onu daha çox aldatmaqdan bir işe yaramazdı ve bu onun canını ireli de daha çox yaxardı. Doğrunu söylemeye ise cesaretim yox idi.
'' Ehmed ... ''
'' Doktor çetin olduğunu söyledi. Şansın

<< 1 ... 180 181 [182] 183 184 ... 200 >>