girerek yene en kenar terefe yerleşmiş olan arvadıma belinden sarılaraq özüme teref çekdim. O an duyduĝum hıçqırıqla özümü itirdim. Özüme teref çevirdiyimde gözlerinin yaşlarla dolu olduĝunu gördüm.
"Deniz."
Cavab vermeyerek aĝlamaĝa davam edirdi.
"Deniz!"
Sesimdeki qezeb sebebi ile aĝlamaĝı buraxıb boş nezerlerle mene baxdı.
"Sene qarşımda aĝlama demişdim. Etme bir daha bunu. Anladın mi?"
Cavab vermek yerine başını yellemekle kifayetlenmişdi.
Bir şey demeden onu özüme teref çekib gözlerimi yumdum. Qoxusu sinemi yandırırdı sanki. Amma esl xoşbextlik bu idi. Ìller sonra ilk defe özümü rahat bir yuxunun qollarına buraxmışdım.
--
Otaĝa düşen gün işıqları ile gözlerimi açdım. Bir müddet axşam olanları xatırlamaĝa çalışdım. Ìxtiyarsız bütün vücudum gerilmişdi. Yataĝdan qalxmaqa çalışanda Ehmed'in meni saran qolu buna manee olmuşdu. Onu oyandırmamaqa çalışaraq qolumu üstümden çekerek yataqdan qalxdım. Dolabdan geyineceyim paltarları götürerek vanna otaĝına keçdim. Helede axşam olanlara inana bilmirdim. Dünen axşam Ehmed'in mene yaşatdıĝı o veziyyet... Düşünmek bele üreyimin sıxılmaĝına seben olmuşdu. Nece bir insanla evli idim men? Qarşısında çaresiz qalmaqım onun xoşuna gelirdi. Qezeble gece paltarımı çıxardaraq paltarlarımı geyindim saçlarımı toplayıb vanna otaĝından çıxdım ve gece paltarını dolaba qoyaraq pillekenleri enib metbexe girdim.
Seher yemeyi hazırlamalı idim. Birde bu gün seher yemeyi üçün dalaşa bilmezdim onunla. Üstelik men zererli çıxırdım dalaşanda.
Çay suyu qoyduĝdan sonra seher yemeyi üçün lazım olanları çıxardım dolabdan. Daha sonra çöreyi götürmek üçün qapını açdım. Çörek ve qazet qapının ceftesine asılı idi. Dünen çörek almaqa geden zaman görmüşdüm.
Çöreyi de götürdükden sonra doĝrayıb çörek sebetine yerleşdirdim. Qaynayan çayı da demledikden sonra stekan, çengel ve boşqabları masaya düzdüm. Çayı getirmek üçün arxaya çevrildiyimde metbex qapısında kostyum geyinmiş bir şekilde Ehmed'i gördüm. Bu adam ne vaxt oyandı, ne vaxt geyindi

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 200 >>