hissi temin eden bir duyğu vardı.
Denizin doğumuna çox az qalmışdı. Anam de bu müddet erzinde bizimle eyni evi paylaşırdı. Köhnesi kimi Deniz'e ters davranmasa da çox da semimi davranmırdı amma her keçen gün onun davranışlarında ki ve üzünde ki yumşalmasını ferq edirdim.
Eve yeni bir uşaq gelme xeberine en çox Efe sevinmişdi belke de. Bir bacısı olacağını nece qarşılayacağından emin ola bilmediyimiz oğlumuz bizi çaşdıraraq qeder böyük bir istekle qarşılamışdı bu xeberi. Gözeller gözeli bacısını böyük bir hesretle gözleyirdi. Tebii o gözeller gözeli, anasının bir kopiyası olacaq kiçik qızı yalnız Efe deyil her kes bir dörd gözle gözleyirdi.
Otağının qapısının birden açılması ile düşüncelerimden sıyrılaraq bele bir hörmetsizliyi kimin etdiyine baxmaq üçün qapıya baxdığımda elimde valiziyle anamı görmeyi heç amma heç gözlemirdim.
'' Ana! ''
Sesimde ki qarışıqlığı gizleye bilmemişdim. O ise çox rahat valizini sürükleyerek önümdeki koltuklardan birine oturdu. Sual dolu gözlerimi bir an bele üzerinden çekmeden bir şerh gözledim.
'' Gedirem. ''
'' Görürem ancaq sebeb? ''
'' Getmeyimi istemirdin? ''
Narahatca qımırdandım oturduğum kresloda. Beli, getmesini isteyirdim amma hazırda bunu açıq bir şekilde dile getire bilmirdim. Bu göre sessiz qalmağı tecrid etdim.
'' Mene esebisen Ehmed. ''
'' Ne üçün? ''
'' Atan üçün. ''
Bunu saxlayacaq deyildim bu göre direk '' Beli. '' Dedim.
'' Sevmediğin biriyle evlenmek nece bir duyğu Ehmed? ''
Qaşlarımı çatılmasına mane ola bilmedim. İndi bunun atamla ne elaqesi vardı ki? Yene de sualını cavabsız buraxmayaraq '' boğucu ve tamamile xeyal qırıqlığından ibaret. '' Deye mırıldandım. Anam başını yelleyerek meni tesdiqledi ve yüngül boğuq bir sesle '' Özümü qızıl bir qefese atılmış quş kimi hiss edirdim. '' Dedi. Söylediklerinden bir mena çıxara bilmediyimden her keçen saniye gerilen sinirlerime sebeb olsa da ola özümü sakit tutmağa çalışdım.
'' Ne demek olur ana bu? ''
Oturduğu yerde yüngülce doğrulmuştu ve bir elini

<< 1 ... 191 192 [193] 194 195 ... 200 >>