solĝun idi sanki? Üzümde yaranan kinayeli tebessüme manee ola bilmemişdim. O solgunlugun tek bir sebebi var idi. Oda men idim!
Açarı burub avtomabili işe saldım. Fikrimden heç cur arvadım olan qadını çıxarda bilmirdim. Arvadım... Bu kelime ona çox yaraşmışdi. Ona qarşı olan duvarlarımı yıxmaq istemirdim. O neceki mene ezab çekdirmişdi mende ona ezab çekdirmek isteyirdim. Belke qeddarcasına idi. Amma bele olması lazımdı. Ìstemeyerek keçmişe getmişdim. Çox gözel xatırladıĝım bir güne ve o günden sonra Selma ile evlenmek qerarı vermdmişdim mi?
Yaĝışlı bir axşam üstü idi. O gün Ayaz'la birlikde yeni çıxmıs bir filme gedecekdiler. Ìçden içe bir qısqanclıq yaranmasına manee ola bilmemişdim....
Ehmed'in gedişi ile bir müddet olduĝum yerde qalmışdım. Heyat mene nece bir oyun oynamışdı bele. Eslinde bütün günahı heyatın üstüne yıxmaq doĝru deyil di sanki? Özüm istememişdim mi? Beli, Ayhan ile olan münasibeti özüm istemişdim. Onunla birlikde olanda dünyanın en xoşbext qadını kimi hiss edirdim özümü. Bu qeder xoşbext hiss ederken o adamdan nece uzaqlaşa bilerdim ki? O gözel gözler... Onlar çox gözel idi.
Ayhan ile bütün münasibetimi bitirdiyim gün gelince aĝlıma gözlerim yeniden dolmuşdu. Oysa o gün ne qeder de xoşbext idim. Ona bir uşaqımız olacaĝı xeberini verecekdim. Amma Ayhan'ın deyil uşaq bele bir ehtimala bele tehemülü yox idi. Otaĝına girdiyimde her zaman ki kimi Ayhan'ı işlereken görmüşdüm.
Tecüblenmemişdim. Ayhan hemişe mesĝul olurdu. Boş vaxtı deye bir şeyi yox idi. Evine çox gec gedirdi. Bezen işi olduĝu üçün, bezen de menim yanımda olduĝu üçün. Gelişimi görünce senedlerden ayrılaraq başını qaldırıb her zamanki sert üz ifadesi ile mene baxdı. Yanına gedib dodaqlarını öpdüm. O sert ifade yerini xefif bir tebessũme buraxmışdı..
"Ne edmisen bu gün canım?"
"Heç ne" deyerek çiyinlerimi çekdim.
"Bu axşam eve gedmeliyem."
Bir an gerilmeyime mane ola bilmedim. Bu axşam onunla birlikde gözel bir restorana gedecekdik ve men ona yemekde söyleyecekdim her

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 200 >>